Επικαιρότητα Κόντρα στο Ρεύμα

Από νομικής απόψεως η κατηγορία είναι αβάσιμη, επειδή απλώς διατύπωσε μία άποψη και μάλιστα χωρίς να συντρέχουν τα στοιχεία του εγκλήματος που περιλαμβάνει το άρθρο του νόμου. Μπορούμε εάν τον αντιπαθούμε "επειδή είναι χοντρός και άσχημος" να προσυπογράψουμε την έκκληση - ψήφισμα για την αποπομπή του από την κυβέρνηση, όμως νομικά η κατηγορία δεν ευσταθεί, διότι το άρθρο του νόμου προβλέπει για να στοιχειοθετηθεί το έγκλημα, να συντρέχουν σωρρευτικά (κι όχι επιλεκτικά) τα παρακάτω: <<Δημόσια επιδοκιμασία ή άρνηση εγκλημάτων... Όποιος με πρόθεση... ευτελίζει ή κακόβουλα αρνείται την ύπαρξη ή τη σοβαρότητα εγκλημάτων γενοκτονιών... που έχουν αναγνωριστεί με αποφάσεις... της Βουλής των Ελλήνων και η συμπεριφορά αυτή στρέφεται κατά ομάδας προσώπων ή μέλους της που προσδιορίζεται με βάση τη φυλή... τις γενεαλογικές καταβολές... ή εθνοτική καταγωγή... όταν η συμπεριφορά αυτή εκδηλώνεται κατά τρόπο που μπορεί να υποκινήσει βία ή μίσος ή ενέχει απειλητικό ή υβριστικό χαρακτ

Γνωρίζω ότι αυτά που θα σας γράψω ίσως τελικώς δυσαρεστήσουν το 97% των φίλων μου, όμως θεωρώ ότι για παρόμοιους λόγους όλοι σας θα συμφωνήσετε τουλάχιστο με το 70% των θέσεων μου, αφορμής δοθείσης από τις δημοσκοπήσεις (βρήκα προ ημερών μία τέτοια στο διαδίκτυο και την παραθέτω ενδεικτικά) που τα τελευταία χρόνια μάλλον χρησιμοποιούνται για να μας κατευθύνουν, παρά για να αποτυπώσουν την εικόνα του εκλογικού σώματος. Θα πάρω λοιπόν τις επιλογές που έχουμε, τα πιο συζητήσιμα κόμματα με τη σειρά, και θα κάνω μία ανασκόπηση, τι θεωρώ ότι εκφράζει το καθένα, για να σας εξηγήσω ποιο είναι κατ’ εμένα το διακύβευμα με βάση το οποίο προσωπικά σκέφτομαι να επιλέξω την ψήφο μου, διότι τα κόμματα δεν είναι τα ίδια μεταξύ τους.   Είναι σημαντικό θεωρώ να διδασκόμαστε από τα λάθη μας και να μην είμαστε οπαδοί κι εξαρτημένοι από προσωπικές φιλίες και συγγένειες, όταν κρίνεται το συλλογικό συμφέρον και πρέπει να αποφασίσουμε πολιτικά, δηλαδή για το τι πρέπει να επιδιώξει ο αντιπρόσωπος μας

Εάν δεν αντιδράσουμε σήμερα στο πατεντάρισμα των σπόρων (το επισημαίνω διότι ορισμένοι σκέφτονται ότι ως ανακάλυψη κάποιων επιστημόνων μπορούν να αντλούν δικαιώματα αποκλειστικότητας με πατέντες), το επόμενο "νόμιμο" δικαίωμα που θα πατενταριστεί θα είναι μία θεραπεία του καρκίνου, που μόνο συγκεκριμένοι γιατροί θα μπορούν να εφαρμόσουν, που θα μηνύονται όσοι γιατροί εφαρμόζουν την νέα μέθοδο και που τα δικαστήρια θα οφείλουν να τους φυλακίζουν ή να τους επιβάλουν πρόστιμα και αποζημιώσεις...  Όμως, μερικά πράγματα, όπως η ζωή είναι επάνω από το χρήμα και όταν δεν βάζουμε μέτρο στην επιχειρηματικότητα, οδηγούμαστε σε νομικές καταστάσεις εκτρώματα.  Οι Έλληνες το έχουμε υποστεί με τα μνημόνια, που για το κέρδος είναι αποδεκτό κάποιοι να δυστυχούν, κι αν δεν αντέχουν ας αυτοκτονούν... ποιος νοιάζεται; "ας πρόσεχαν" θα πουν κάποιοι... Λοιπόν, τώρα είναι η στιγμή να προσέξουμε για τους σπόρους! Σελίδα υπογραφών για Οργανώσεις:  no-patents-on-seeds.org

Μήπως πρέπει να το σκεφτούμε κάποια στιγμή χωρίς δογματισμούς, οι άλλες χώρες της ΕΕ (ή κι ευρύτερα) που δεν είναι στην Ευρωζώνη γιατί δεν έχουν ανάλογα προβλήματα όπως έχουμε η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Ιταλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία κι η Γαλλία; Δηλαδή το ένα τρίτο και μάλιστα αναπτυγμένες χώρες της Ευρωζώνης έχουμε προβλήματα.  Ποιες είναι αυτές οι χώρες και γιατί δεν πλήγησαν, εάν όχι επειδή είχαν άλλο νόμισμα; Το Ηνωμένο Βασίλειο κι η Σουηδία, η Δανία, η Πολωνία, η Τσεχία, η Σλοβενία, η Ουγγαρία; Ακόμη κι όσες είναι ακόμη εκτός ΕΕ όπως η Νορβηγία, η Ελβετία, η Τουρκία; Γιατί εμείς καταρρέουμε, όλες οι χώρες σε κρίση εντός της Ευρωζώνης, κι όταν μας δίνεται η ευκαιρία να εξέλθουμε, διαπραγματευόμενοι μάλιστα τους όρους στυλώνουμε τα πόδια και δεν θέλουμε;  Αναφέρομαι φυσικά στην πρόταση του Σόιμπλε, που εφόσον είχε στο μυαλό του λόγο να μας διώξει, γιατί ούτε καν δεν το διαπραγματευτήκαμε; Διαβάζουμε ότι εντός της ΕΕ δεν μπορεί να γίνει μείωση του χρέους, όμως κανείς δεν σκέ

Ο Αλέξης Τσίπρας, ολοκλήρωσε μία διαπραγμάτευση που εάν κάτι απέδειξε ήταν ότι πραγματικά αγωνίστηκε και πραγματικά δεν ήθελε την έξοδο από το ευρό. Ότι κι αν πει κανείς για υπερβολές στη διάρκεια τη διαπραγμάτευσης και λάθη εκτιμήσεων, πλέον δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει ότι είναι ο μόνος πολιτικός της περιόδου της κρίσης, που πραγματικά κι ειλικρινά αγωνίστηκε και δεν ήταν στις προθέσεις του η έξοδος από το ευρό. Την επόμενη μέρα μένει να αποφασίσουμε εάν αυτό το καλύτερο που μπόρεσε να μας φέρει ως συμφωνία, είναι ικανοποιητική ή εάν πρέπει να σηκώσουμε το βάρος μίας άλλης εθνικής πολιτικής την οποία πρέπει να μας εμπνεύσει και να αγωνιστούμε για να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε τα παράσιτα της Ευρώπης που ζούμε με δανεικά κι αγύριστα. Προσωπικά έχω εξηγήσει ότι θεωρώ το ευρό ως ένα άδικο σύστημα που δημιουργεί ανισορροπίες, που ευνοεί την Γερμανία και δεν είναι τυχαίο που και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες που είναι μέσα στο ευρώ έχουν πρόβλημα, χωρίς να έχει πρόβλημα απολύτως καμία

Πριν από εκατό χρόνια η Πηνελόπη Δέλτα έγραφε το "Παραμύθι χωρίς Όνομα" , για να εξηγήσει αλληγορικά πως μετά από μία ταπεινωτική ήττα από τους Τούρκους το 1897, ένα μόλις χρόνο μετά τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Αθήνα (1896), η Ελλάδα αποφάσισε να κοιτάξει την αλήθεια κατάματα (στο παραμύθι κρέμασε την γαϊδουροκεφαλή, προσβλητικό "δώρο" που έστειλαν οι εχθροί της, στην είσοδο του παλατιού, ώστε να την βλέπουν όλοι οι πολίτες και να αφυπνιστούν για να αλλάξουν την χώρα κι όχι να νευριάζουν με όσους τους προσβάλουν, ενόσω έχουν δίκιο για την οικτρή κατάσταση) κι έτσι έφτασε πανέτοιμη στους Βαλκανικούς Πολέμους εκπλήσσοντας εχθρούς και φίλους. Οι αναλογίες υπάρχουν και σήμερα ώστε θεωρώ ότι όλα είναι εφικτά, αρκεί να μην κρύβουμε το πρόβλημα κάτω από το χαλί και το πρόβλημα είναι ο κακός μας εαυτός. Κι ο κακός μας εαυτός σίγουρα ενέχει πολλά που ο καθένας μας τα καταλογίζει στους άλλους και συχνά δεν βρίσκουμε τίποτα το λάθος σε εμάς τους ίδιους.

Παρακολουθώντας τα περί "Μένουμε Ευρώπη", ως αντιπολιτευτική στάση έναντι του δημοψηφίσματος, με ξεκάθαρο θεωρώ το ερώτημα (ανεξάρτητα εάν ορισμένοι λάτρεις του σκακιού θέλουν να σκεφτούμε με τρεις κινήσεις μπροστά), αναρωτιόμουν τι μπορεί να ξεκαθαρίσει την κατάσταση και να πάμε στις εκλογές. Πως δηλαδή θα μπορούσαμε να ξεκαθαρίσουμε ότι θέλουμε να συνεχίσουμε μέσα στην Ευρώπη, αλλά παράλληλα να τοποθετηθούμε κι επί της διαπραγμάτευσης, δηλαδή εάν εγκρίνουμε ή όχι τα προταθέντα μέτρα.   Το ξεκαθάρισμα θεωρώ ότι το έχει κάνει η έκκληση του Κομουνιστικού Κόμματος της Ελλάδας να ψηφίσουμε όχι απλώς ΟΧΙ, αλλά και με αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ένωση . Συνεπώς, αυτή η έκκληση απλοποιεί το δημοψήφισμα, καθώς ξεκαθαρίζει το δίλημμα όσων προφασίζονται ότι θέλουν να ταχθούν υπέρ της Ευρώπης, διότι αρκεί να μην επιλέξουν το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ και να μην ρίξουν άκυρο, διότι αυτό θα ερμηνευτεί, όπως αυτό αναφέρει το ΚΚΕ, ως έξοδος από την ΕΕ . Όλοι οι άλλοι, είτε ψηφίσουμε ΝΑΙ

  Από το ευρώ δεν θα μας βγάλει το δημοψήφισμα, αλλά όλοι όσοι τρομοκρατημένοι ή επιπόλαια κάνουν αναλήψεις, όχι για τα τρέχοντα, αλλά για την ασφάλεια του "μαξιλαριού" τους. Ποιος θα ανησυχούσε για το ευρό, ή ποιος θα ήταν ο κίνδυνος για την οικονομία, εάν αντί για αναλήψεις κάναμε καταθέσεις;  "Δέκα Δις και Βάλε σε Απίθανες Κρυψώνες", Παρασκήνιο, 2-3-2015 http://www.paraskhnio.gr/10-dis-eyro-kai-vale-se-apithanes-krypsone/  Αναρωτιέμαι... όσοι επαγγελματίες δεν δέχονται κάρτες, ιδίως χρεωστικές, εάν αντιλαμβάνονται το πρόβλημα προκαλούν στην οικονομία και στο ευρό που υποτίθεται ότι αγαπούμε, ιδίως στις τουριστικές περιοχές, τι περιμένουν όσοι ζητούν μετρητά ή προφασίζονται ότι δεν μπορούν να πληρώσουν μέσω --banking, εάν δεν δέχονται πλαστικό χρήμα; Μήπως να ακυρώσουν όλοι τις κρατήσεις τους; Ποιος το θέλει αυτό και ποιος το προκαλεί; Ποιος φαντάζεται ότι εάν καταρρεύσει η οικονομία αυτός ή αυτή θα έχει ευημερία, επειδή θα έχει ευρά στο μαξιλάρι; Το

Τι μας λένε όσοι είναι εναντίον του δημοψηφίσματος; Ότι δεν μας εμπιστεύονται; Όλοι καταλαβαίνουμε ότι "όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια", διότι πως αλλιώς να πει κανείς ότι είναι σωστό το δημοψήφισμα, όταν δεν το έκανε όταν ήταν η σειρά του;  Η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, έχουν πλέον έρθει σε δυσχερέστατη πολιτική θέση, διότι δεν μπορούν τώρα ο Σαμαράς ή ο Βενιζέλος να πουν ότι εάν το είχαμε κάνει τότε θα είχαμε το λαό με το μέρος μας και θα είχαμε πετύχει. Θεώρησαν ότι είναι σωστότερο να έχουν άλλους συμμάχους, και δεν τους βγήκε, θα ήλπιζαν (ασεβείς πόθοι) να ήταν κι ο ΣΥΡΙΖΑ όπως το ΠΑΣΟΚ κι η ΝΔ, όμως αποδεικνύεται ότι δεν είναι ίδιοι. Αυτή τη φορά ο λαός εξέλεξε ανθρώπους που πίστευαν αυτό που έλεγαν και δεν τον κορόιδεψαν. Ακόμη κι αν δεν είχαν τη σωστή εικόνα για την καλή Ευρωπαϊκή Τράπεζα και τους αγαθούς δανειστές, ακόμη κι αν δεν γνώριζαν καλά την οικονομική θεωρία, τη θεωρία παιγνίων ή ότι άλλο θεωρεί κανείς, όπως δεν γνώριζαν ο Παπανδρέου ότι δ