Επικαιρότητα Κόντρα στο Ρεύμα

Έγιναν τα εγκαίνια του Κρατικού Αερολιμένα Πάρου  κι ειπώθηκαν πολλά θετικά κι αισιόδοξα από την πλευρά του Πρωθυπουργού. Ειπώθηκαν μάλιστα και κάποιες εκτιμήσεις, υπό τη μορφή βεβαιότητας για τα οφέλη, την απόσβεση της επένδυσης και γενικά τη βιωσιμότητα του αεροδρομίου, κάτι που όλοι φυσικά το ευχόμαστε, διότι εάν πέφτει έξω ο πρωθυπουργός, θα έχουμε δαπανήσει ως πολίτες, πιθανότατα θα έχουμε προηγουμένως δανειστεί, και θα συνεχίσουμε να δαπανούμε περισσότερα από όσα εισπράττονται και σε λίγα χρόνια θα αναζητούμε κάποιον ιδιώτη να του το χαρίσουμε, ώστε να αναλάβει να το εξυγιάνει και να κερδίζει φυσικά, διότι ποιος ιδιώτης θα το πάρει για να ζημιώνει. Αυτά μόνο το δημόσιο τα κάνει.  Αεροδρόμιο Πάρου... μήπως παρεκλίνουμε; Παρόλα αυτά, προσωπικά είμαι αισιόδοξος ότι το αεροδρόμιο της Πάρου θα είναι βιώσιμο οικονομικά. Στοιχεία δεν έχω όμως θέλω να το πιστεύω ότι ούτε ο Πρωθυπουργός μας κοροϊδεύει, ούτε μας μεταφέρει τις κοροϊδίες άλλων.  Αυτό που με ανησυχεί και δεν άκουσα

Όταν ο Ανρί Ζανσόν έγραφε ότι δημοκρατία είναι να σου χτυπάνε ξημερώματα την πόρτα και να είναι ο γαλατάς, είχε και την Τουρκία υπόψη του. Μπορεί εχθές να παρακολουθήσαμε ότι μας σερβίραν ως πραξικόπημα, σήμερα όπως είναι σε εξέλιξη το πραγματικό πραξικόπημα και είναι του Ερντογάν. Διότι πως είναι δυνατό ως δημοκρατική άμυνα να συλλαμβάνονται όλοι οι δικαστές της Τουρκίας μετά από ένα στρατιωτικό πραξικόπημα; Πως οι δικαστές συνέβαλαν σε αυτό; Αμφιβάλω κι αν όλοι οι στρατιωτικοί που συλλαμβάνονται έχουν κάποια σχέση. Μήπως έγιναν συλλήψεις πολιτών από τους στρατιωτικούς; Ούτε καν απόπειρα σύλληψης των πολιτικών ηγετών δεν μάθαμε. Απλώς ο Ερντογάν πετούσε, αν πετούσε, και δυσκολεύτηκε να προσγειωθεί; Αληθεύει; ή έτσι μας το σέρβιραν; Φυσικά, εκ του μακρόθεν τι μπορεί να γνωρίζει κανείς; Μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε. Πάντως όλα όσα συμβαίνουν σήμερα, εμένα δεν με πείθουν για την συνταγματική νομιμότητα του Ερντογάν και μου επιβάλουν να αναλογιστώ μία διαφορετική ανάγνωση του πρ

Μεγάλη εντύπωση μου προκαλεί η ανησυχία που διαχέουν τα Ελληνικά ΜΜΕ για την έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου (ΗΒ) από την ΕΕ. Αναρωτιέμαι, ένα κανάλι, ένας δημοσιογράφος υπάρχει που να μας πει τι καλό ή τι κακό ενδεχομένως θα συμβεί για την Ελλάδα, όταν το Ηνωμένο Βασίλειο εξέλθει της ΕΕ; Για παράδειγμα ο τρόπος υπολογισμού μίας επιδότησης υπολογίζεται με βάση το ΑΕΠ της ΕΕ που θα μειωθεί λόγω της αφαίρεσης του ΑΕΠ του ΗΒ; Εκτιμώ πως όχι. Θα μας επισημάνει κάποιος τα συμφέροντα που έχουν οι χώρες όπως η Γερμανία για την παραμονή του ΗΒ στην ΕΕ, διότι προφανώς ο Ευρωπαϊκός προϋπολογισμός κατανέμεται στις πιο εύπορες χώρες της ΕΕ, συνεπώς περισσότερο στη Γερμανία κι η επιβάρυνση θα αυξηθεί. Μπορεί να μας πει κάποιος την επιβάρυνση που θα έχει η Ελλάδα από την συμβολή της στον Ευρωπαϊκό προϋπολογισμό; Το σίγουρο είναι ότι η Ελλάδα βρίσκεται στις τελευταίες χώρες που συμβάλουν οικονομικά στον προϋπολογισμό, και πιθανότατα η επιβάρυνση θα αυξηθεί αναλογικά σε όλες τις χώρες και ειδικά στη

Σέβομαι και τιμώ τα αισθήματα όλων μας ως Ποντίων, όμως η αλήθεια κι η γνώση προϋποθέτουν ότι θα έχουμε συνοχή στο λόγο μας και "δεν θα τα βάζουμε όλα σε ένα τσουβάλι", ούτε θα παραβλέπουμε την άλλη πλευρά ή τα λάθη μας. Εννοώ ότι ο Ιάσονας κι οι αργοναύτες δεν ήταν Χριστιανοί κι εκτός από τις ευθύνες των Τούρκων για τις διώξεις των Ποντίων, ευθύνες έχουμε κι ως Ελλάδα για την απώλεια του Ποντιακού Ελληνισμού και τις επιλογές μας. Για παράδειγμα, εάν επιλέξαμε την διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και πετύχαμε τον διπλασιασμό της Ελλάδας, όμως διώξαμε τον Βενιζέλο από το τιμόνι της Πατρίδας και παρά την εντολή που είχαμε από την Κοινωνία των Εθνών για την διακυβέρνηση της Σμύρνης, ξεκινήσαμε εκστρατεία κατά της Άγκυρας, που μας έφερε σε σύγκρουση με τις μεγάλες δυνάμεις. Εάν είχαμε πετύχει το στόχο μας θα ήμασταν νικητές και θα είχαμε γράψει εμείς την ιστορία, ίσως θα είχαν δικαστεί και καταδικαστεί οι Τσέτες κι ο Κεμάλ ως εγκληματίες και τρομοκράτες. Όμως με τις επιλ

Ένα ίσως πιο σημαντικό σημείο είναι, πέρα από μία επετειακή ημέρα Ελληνοφωνίας (*) που μπορεί να αξιοποιηθεί θετικά, το πιο σημαντικό είναι να υπάρχει ο στρατηγικός φορέας για την διάδοσης της είτε στο Υπουργείο Παιδείας είτε στο Πολιτισμού, διότι απαιτείται κάτι παραπάνω από μία επέτειο. Η επέτειος είναι είναι ένα μέσο. Το ερώτημα είναι εάν θα υπάρξει σχέδιο. Στην επέτειο θα παρουσιάζεται το αποτέλεσμα ενός προγράμματος, μακροχρόνιου ή βραχυχρόνιου, και θα πρέπει να επιδιώκει και να επιτυγχάνει συγκεκριμένους στόχους. Τίποτα από αυτά δεν θα γίνει εάν κάποιος δεν το θεωρεί αποστολή του να το υλοποιήσει και μπορεί να ξεχαστεί μόλις αλλάξει ο Υπουργός που το εμπνεύστηκε, ίσως κι ο ίδιος να το ξεχάσει εάν άλλα "πιο σοβαρά" ανακύψουν, στον τομέα ευθύνης του, με την έννοια ότι για εκείνα θα αξιολογηθεί το έργο του από τους ψηφοφόρους του. Θα μπορούσα να κάνω πολλές προτάσεις κι είναι βέβαιο ότι πολλοί ακόμη και πιο ειδικοί θα μπορούν να τα καταφέρουν και καλύτερα. Αυτό που προσ

Γράφω με αφορμή τις ανησυχίες ορισμένων για το μεταναστευτικό που φτάνουν μέχρι να εύχονται ή να παροτρύνουν να αναλάβει ο στρατός και δεν εννοούν φυσικά να αναλάβει συντεταγμένα υπό την πολιτική ηγεσία της Κυβέρνησης, αλλά.. "να μας σώσει από την κυβέρνηση". Επειδή σε δύσκολες στιγμές η κρίση μας θολώνει. Επειδή ακόμη χειρότερα η κρίση μας θολώνει κι όταν νομίζουμε ότι οι στιγμές είναι δύσκολες, ενώ αυτό που θα ακολουθήσει από την επιπολαιότητα μας μπορεί να είναι χειρότερο και μόνο τυφλός δεν μπορεί να δει τι συνέβη στη Γιουγκοσλαβία και στη Συρία για να είναι ευνώμων για όσα έχουμε σήμερα. Για τους λόγους αυτούς η γνώμη μου ως πολίτη είναι ότι έχουμε υποχρέωση πατριωτική να συντασσόμαστε με την κυβέρνηση. Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν γνώριζε τον Σεπτέμβριο που τους εκλέξαμε. Οι χειρότερες επιλογές της νόμιμης κυβέρνησης είναι πολύ καλύτερες από το χάος που μπορεί να ακολουθήσει ένα πραξικόπημα. Ο ορισμός της προδοσίας είναι σαφής στην περίπτωση τήρησης το

Διαβάζω τις αντιδράσεις για την δημιουργία μίας Σχολής Ισλαμικών Σπουδών στο ΑΠΘ κι απορώ... Σε ένα Πανεπιστήμιο, όπως το ΑΠΘ, η επιστημονική μελέτη ενός αντικειμένου προφανώς δεν είναι προσηλυτισμός. Οι Βυζαντινοί θεολόγοι είχαν ξεκινήσει θεολογικό διάλογο με τους ισλαμιστές ομολόγους τους, διαβουλευόμενοι τα ζητήματα της Πίστεως για αιώνες και έληξε με την άλωση της Πόλης, διότι ενδεχομένως το Ισλάμ να είναι πράγματι αδιάλλακτο, το ερώτημα είναι εάν ο διάλογος κι η επιστημονική γνώση βοηθούν. Εκτιμώ ότι γνωρίζουμε ότι οι Βυζαντινοί δεν έγιναν μουσουλμάνοι. Πως θα αντιμετωπίσει κανείς ένα πρόβλημα, εάν δεν το μελετήσει; Η πρώτη μετάφραση του Κορανίου, εάν δεν κάνω λάθος, είναι στα Ελληνικά από Βυζαντινό Θεολόγο, διότι το χρειαζόταν για να το μελετήσουν. Οι σύγχρονοι Έλληνες γνωρίζουμε τι είναι το ισλάμ; Τέσσερις αιώνες και μία στενή γειτνίαση, τέσσερα Ορθόδοξα Πατριαρχεία και θα το ακούμε τι είναι από τους Αμερικάνους; Πως θα το αντιμετωπίσουμε το Ισλάμ; με πράσινα τριαντάφυλλα ή

Για να κάνω το δικηγόρο του διαβόλου στην υπόθεση Καρανίκα, του στρατηγικού συμβούλου του Πρωθυπουργού, που έπεσα στο άρθρο "τα βιογραφικά της ντροπής" του κ. Σάκη Μουμτζή στην Liberal , σχολιάζω ότι η μισή αλήθεια είναι η χειρότερη μορφή παραπληροφόρησης.  Μήπως μιλάμε για πρόσληψη δημοσίου υπαλλήλου; ή για προσωρινή πρόσληψη ενός στενού συνεργάτη συνδεμένου στενά με τον Πρωθυπουργό, που σημαίνει ότι το μέγιστο της πρόσληψης του είναι όσο είναι αυτός ο Πρωθυπουργός;  Εάν ισχύει το τελευταίο, κι αν ο συγκεκριμένος "αχαρακτ ήριστος" κατά τον συγγραφέα συνέβαλε στο να κάνει τον ΣΥΡΙΖΑ από κόμμα του 4% σε κυβέρνηση, να τον έχουμε ψηφίσει οι πολίτες να γίνει κυβέρνηση, τότε γιατί να πρέπει να ψάξει για άλλον ο Πρωθυπουργός στον στρατηγικό του σχεδιασμό; Ποιος άλλος θα κατάφερνε να κάνει ένα κόμμα του 4% κυβέρνηση και δεν αξίζει να είναι στρατηγικός σχεδιαστής του Πρωθυπουργού αυτής της Κυβέρνησης; Διότι γι' αυτήν τη κυβερνηση μιλάμε. Μας αρέσει δεν μας αρέσει.