Επικαιρότητα Κόντρα στο Ρεύμα

Γράφω με αφορμή τις ανησυχίες ορισμένων για το μεταναστευτικό που φτάνουν μέχρι να εύχονται ή να παροτρύνουν να αναλάβει ο στρατός και δεν εννοούν φυσικά να αναλάβει συντεταγμένα υπό την πολιτική ηγεσία της Κυβέρνησης, αλλά.. "να μας σώσει από την κυβέρνηση". Επειδή σε δύσκολες στιγμές η κρίση μας θολώνει. Επειδή ακόμη χειρότερα η κρίση μας θολώνει κι όταν νομίζουμε ότι οι στιγμές είναι δύσκολες, ενώ αυτό που θα ακολουθήσει από την επιπολαιότητα μας μπορεί να είναι χειρότερο και μόνο τυφλός δεν μπορεί να δει τι συνέβη στη Γιουγκοσλαβία και στη Συρία για να είναι ευνώμων για όσα έχουμε σήμερα. Για τους λόγους αυτούς η γνώμη μου ως πολίτη είναι ότι έχουμε υποχρέωση πατριωτική να συντασσόμαστε με την κυβέρνηση. Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν γνώριζε τον Σεπτέμβριο που τους εκλέξαμε. Οι χειρότερες επιλογές της νόμιμης κυβέρνησης είναι πολύ καλύτερες από το χάος που μπορεί να ακολουθήσει ένα πραξικόπημα. Ο ορισμός της προδοσίας είναι σαφής στην περίπτωση τήρησης το

Διαβάζω τις αντιδράσεις για την δημιουργία μίας Σχολής Ισλαμικών Σπουδών στο ΑΠΘ κι απορώ... Σε ένα Πανεπιστήμιο, όπως το ΑΠΘ, η επιστημονική μελέτη ενός αντικειμένου προφανώς δεν είναι προσηλυτισμός. Οι Βυζαντινοί θεολόγοι είχαν ξεκινήσει θεολογικό διάλογο με τους ισλαμιστές ομολόγους τους, διαβουλευόμενοι τα ζητήματα της Πίστεως για αιώνες και έληξε με την άλωση της Πόλης, διότι ενδεχομένως το Ισλάμ να είναι πράγματι αδιάλλακτο, το ερώτημα είναι εάν ο διάλογος κι η επιστημονική γνώση βοηθούν. Εκτιμώ ότι γνωρίζουμε ότι οι Βυζαντινοί δεν έγιναν μουσουλμάνοι. Πως θα αντιμετωπίσει κανείς ένα πρόβλημα, εάν δεν το μελετήσει; Η πρώτη μετάφραση του Κορανίου, εάν δεν κάνω λάθος, είναι στα Ελληνικά από Βυζαντινό Θεολόγο, διότι το χρειαζόταν για να το μελετήσουν. Οι σύγχρονοι Έλληνες γνωρίζουμε τι είναι το ισλάμ; Τέσσερις αιώνες και μία στενή γειτνίαση, τέσσερα Ορθόδοξα Πατριαρχεία και θα το ακούμε τι είναι από τους Αμερικάνους; Πως θα το αντιμετωπίσουμε το Ισλάμ; με πράσινα τριαντάφυλλα ή

Για να κάνω το δικηγόρο του διαβόλου στην υπόθεση Καρανίκα, του στρατηγικού συμβούλου του Πρωθυπουργού, που έπεσα στο άρθρο "τα βιογραφικά της ντροπής" του κ. Σάκη Μουμτζή στην Liberal , σχολιάζω ότι η μισή αλήθεια είναι η χειρότερη μορφή παραπληροφόρησης.  Μήπως μιλάμε για πρόσληψη δημοσίου υπαλλήλου; ή για προσωρινή πρόσληψη ενός στενού συνεργάτη συνδεμένου στενά με τον Πρωθυπουργό, που σημαίνει ότι το μέγιστο της πρόσληψης του είναι όσο είναι αυτός ο Πρωθυπουργός;  Εάν ισχύει το τελευταίο, κι αν ο συγκεκριμένος "αχαρακτ ήριστος" κατά τον συγγραφέα συνέβαλε στο να κάνει τον ΣΥΡΙΖΑ από κόμμα του 4% σε κυβέρνηση, να τον έχουμε ψηφίσει οι πολίτες να γίνει κυβέρνηση, τότε γιατί να πρέπει να ψάξει για άλλον ο Πρωθυπουργός στον στρατηγικό του σχεδιασμό; Ποιος άλλος θα κατάφερνε να κάνει ένα κόμμα του 4% κυβέρνηση και δεν αξίζει να είναι στρατηγικός σχεδιαστής του Πρωθυπουργού αυτής της Κυβέρνησης; Διότι γι' αυτήν τη κυβερνηση μιλάμε. Μας αρέσει δεν μας αρέσει.