Επικαιρότητα Κόντρα στο Ρεύμα

  Από το ευρώ δεν θα μας βγάλει το δημοψήφισμα, αλλά όλοι όσοι τρομοκρατημένοι ή επιπόλαια κάνουν αναλήψεις, όχι για τα τρέχοντα, αλλά για την ασφάλεια του "μαξιλαριού" τους. Ποιος θα ανησυχούσε για το ευρό, ή ποιος θα ήταν ο κίνδυνος για την οικονομία, εάν αντί για αναλήψεις κάναμε καταθέσεις;  "Δέκα Δις και Βάλε σε Απίθανες Κρυψώνες", Παρασκήνιο, 2-3-2015 http://www.paraskhnio.gr/10-dis-eyro-kai-vale-se-apithanes-krypsone/  Αναρωτιέμαι... όσοι επαγγελματίες δεν δέχονται κάρτες, ιδίως χρεωστικές, εάν αντιλαμβάνονται το πρόβλημα προκαλούν στην οικονομία και στο ευρό που υποτίθεται ότι αγαπούμε, ιδίως στις τουριστικές περιοχές, τι περιμένουν όσοι ζητούν μετρητά ή προφασίζονται ότι δεν μπορούν να πληρώσουν μέσω --banking, εάν δεν δέχονται πλαστικό χρήμα; Μήπως να ακυρώσουν όλοι τις κρατήσεις τους; Ποιος το θέλει αυτό και ποιος το προκαλεί; Ποιος φαντάζεται ότι εάν καταρρεύσει η οικονομία αυτός ή αυτή θα έχει ευημερία, επειδή θα έχει ευρά στο μαξιλάρι; Το

Τι μας λένε όσοι είναι εναντίον του δημοψηφίσματος; Ότι δεν μας εμπιστεύονται; Όλοι καταλαβαίνουμε ότι "όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια", διότι πως αλλιώς να πει κανείς ότι είναι σωστό το δημοψήφισμα, όταν δεν το έκανε όταν ήταν η σειρά του;  Η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, έχουν πλέον έρθει σε δυσχερέστατη πολιτική θέση, διότι δεν μπορούν τώρα ο Σαμαράς ή ο Βενιζέλος να πουν ότι εάν το είχαμε κάνει τότε θα είχαμε το λαό με το μέρος μας και θα είχαμε πετύχει. Θεώρησαν ότι είναι σωστότερο να έχουν άλλους συμμάχους, και δεν τους βγήκε, θα ήλπιζαν (ασεβείς πόθοι) να ήταν κι ο ΣΥΡΙΖΑ όπως το ΠΑΣΟΚ κι η ΝΔ, όμως αποδεικνύεται ότι δεν είναι ίδιοι. Αυτή τη φορά ο λαός εξέλεξε ανθρώπους που πίστευαν αυτό που έλεγαν και δεν τον κορόιδεψαν. Ακόμη κι αν δεν είχαν τη σωστή εικόνα για την καλή Ευρωπαϊκή Τράπεζα και τους αγαθούς δανειστές, ακόμη κι αν δεν γνώριζαν καλά την οικονομική θεωρία, τη θεωρία παιγνίων ή ότι άλλο θεωρεί κανείς, όπως δεν γνώριζαν ο Παπανδρέου ότι δ

...είμαι προετοιμασμένος ψυχολογικά ότι δεν θα ευοδωθούν. Το πιο επικίνδυνο όμως είναι που δεν κάνουμε, σε κυβερνητικό επίπεδο, πέρα από τις επιτροπές της Βουλής, κάτι ουσιαστικό στο εσωτερικό προς τη σωστή κατεύθυνση, ανεξάρτητα από τις διαβουλεύσεις. 1. Δηλαδή εάν είχαμε προσλάβει τους 300 εφοριακούς κι είχαμε συλλάβει την φοροδιαφυγή, θα έβλαπτε τις διαπραγματεύσεις; Δεν εννοώ απλώς να πληρώναμε αργόμισθους, ή μόλις προσλαμβάνονταν να ανακάλυπταν ότι πρέπει να συνυπηρετήσουν με την σύζυγο τους στην Αθήνα ή να πάρουν άδεια κύησης ή ότι έχουν ανήλικο παιδί και χρειάζονται άδεια λοχείας... 2. Εάν είχαμε επιδοτήσει πέντε μισθούς σε 1.000 νέους να συστήσουν Κοινωνικούς Συνεταιρισμούς (ΚοινΣΕπ) βιολογικών προϊόντων και μία ΚοινΣΕπ εξαγωγής βιολογικών προϊόντων, με απόφοιτους Logistics ώστε να είχαμε εξαγωγές βιολογικών φρούτων και λαχανικών στη Γερμανία, θα έβλαπτε τις διαπραγματεύσεις; Δεν εννοώ να δίναμε μισθούς σε αργόσχολους που δεν θα ξεκινούσαν ποτέ και ποτέ δεν θα

Είναι μία κοινότυπη άποψη πολλών συμπολιτών μας: "Όταν κάποιος σε εξαπατά ή σε εκμεταλλεύεται κατά συρροή φταις και εσύ που τον αφήνεις..." Στην πραγματικότητα ο αδύναμος κάθε περίπτωσης έχει μικρότερη ευθύνη σε ένα πρόβλημα. Δεν φταίνε και οι ελέφαντες που εξαφανίζονται, δεν έφταιγαν οι Εβραίοι που αιφνιδιάστηκαν από την στυγνότητα του καθεστώτος των Ναζί, δεν έφταιγαν οι μαύροι της Αφρικής που οδηγήθηκαν σκλάβοι στην Αμερική... (Ιωάννη Μανομενίδη, "Φταίμε Εμείς που τους αφήσαμε να μας εκμεταλλευτούν...", Ατομικές Ελευθερίες και Δικαιώματα, 21 Ιουνίου 2015) Άλλοι θα ακούσουμε να λένε "Υπογράψαμε! Δεν υπογράψαμε; Εκμεταλλευτήκαμε τα χαμηλά επιτόκια του ευρώ για να κάνουμε πάρτι αντί να αναπτυχθούμε..."

Οι ξιφομάχοι της Θεσσαλονίκης αποχαιρετούμε με μεγάλη θλίψη τον Ντουμίτρου Ποπέσκου, ένα πολύ καλό μας φίλο και συνεργάτη για την ανάπτυξη της ξιφασκίας στην πόλη μας,       Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.       Υποσχόμαστε  να ακολουθήσουμε τα βήματα του για να παραμείνει η ξιφασκία ο συνδετικός κρίκος που μας ενώνει! Spadasini din Salonic Zicem Adio cu mare tristeţe, un bun prieten şi partener pentru dezvoltarea de scrima  în oraşul nostru,       să-l lumina pamintul si sa fie usur, şi să urmam pasile lui să rămână scrimă pivotul care ne uneşte. It is with great sadness that the Fencers of Thessaloniki say farewell to a very dear friend and our partner in the development of Fencing in our city.        May he rest in peace        and may we follow in his footsteps to keep fencing as the link that binds us. Πέρυσι τέτοια εποχή ξενάγησα τον Ντιμίτρου την Βεργίνα (Αίγες, πρωτεύουσα της αρχαίας Μακεδονίας), στον τύμβο του Βασιλέα των Μακεδόνων, Φιλίππου