Όποιος Λέει Ψέμματα, Εκλέγεται! Τουλάχιστο Ας Κάνει το Σωστό!
Διαβάζω στο διαδίκτυο αγανακτησμένες φωνές να παρακινούν με βεβαιότητα στη μία ή στην άλλη κατεύθυνση (διάβασα μέχρι "φωτιά και τσεκούρι") ως εάν τα πράγματα είναι τόσο προφανή και η Κυβέρνηση δεν τα βλέπει, ως εάν τόσα χρόνια κάναμε το σωστό και σήμερα γίνονται όλα λάθος, ως εάν επέλεξαν άλλοι και μας επέβαλαν τις λύσεις, ως εά...
Με πλήρη σεβασμό σε όσους αγανακτισμένους, θα σας πρότεινα να δείτε λίγο πιο ρεαλιστικά τα πράγματα. Αφενός δεν πρόκειται κανείς να πάρει φωτιά και τσεκούρι, αφετέρου κι αν το κάνει εναντίον μίας δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης που εν πολλοίς στηρίζεται κι από την αντιπολίτευση, θα σημάνει λίγο πολύ τη διάλυση του κράτους μας. Πόσους μήνες θα αντέξουμε χωρίς κυβέρνηση στην κατάσταση που είμαστε; Ποιος μετά θα πληρώσει μισθούς και συντάξεις, έστω αυτά τα κουτσουρεμένα. Τι θα γίνει εάν ανοίξουμε ένα προωί τα μάτια μας και δεν λειτουργούν οι τράπεζες; Ας σοβαρευτούμε κι ας ευγνωμονούμε για όσα έχουμε, διότι τα πράγματα μπορεί να γίνουν και χειρότερα (θυμηθείτε το Δήμαρχο της Δρέσδης στο τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, που είχαν σκοτωθεί χιλιάδες δημότες του άνδρες στρατιώτες, όμως το μέλλον του επεφύλασσε τον πλήρη βομβαρδισμό και την ολοσχερή καταστροφή της Πόλης του από τους συμμάχους).
Εάν όλα όσα έχουμε, φτάσαμε σε τέτοιο δεινό σημείο και δεν αξίζουν τίποτα και μπορούμε να τα δώσουμε μία κλωτσιά και να ξεκινήσουμε από την αρχή, τότε καλώς να κάνουμε. Είναι όμως έτσι; Είστε διατεθειμένοι να χάσετε τη σύνταξη σας και να ξεκινήσετε να ψάχνετε στα σκουπίδια; Διότι ποιος θα μας πληρώσει μισθούς και συντάξεις, αν όχι από δανεικά; Ποιος παράγει σήμερα για να πληρώσει φόρους και να πληρωθούμε;
Η αλήθεια είναι πικρή αλλά είναι μία και απλή. Κανείς δεν έχει να προτείνει καλύτερη λύση, κι απλά όλοι γκρινιάζουμε για να φαινόμαστε καλοί. Ακόμη και η ΝΔ που προτείνει για την αποφυγή της ύφεσης, γιατί δεν το έκανε τόσο καιρό. Δεν γίνεται εάν δεν προχωρήσουμε σε επώδυνες αλλαγές. Αντίθετα, κοινώς λαϊκίζουμε.
Βεβαίως το ποιο έντιμο θα ήταν εάν δεν είχαν οι κυβερνώντες τη λύση να μην έβγαιναν στην εξουσία ή να την παρέδιδαν σε όποιον θα είχε κάποια λύση, κι αυτός να την έπαιρνε με συναίσθηση ευθύνης. Τώρα βέβαια αυτοί εμφανίζονται ότι έχουν συναίσθηση ευθύνης (και μακάρι έτσι να είναι) και στο τέλος να βρούμε λιμάνι, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν είναι η λύση που μας πρότειναν όταν ζήτησαν την ψήφο μας. Κι αυτό είναι βεβαίως ανέντιμο, αλλά μήπως αυτό είναι το μόνο που λειτουργεί με τους κάφρους που λεγόμαστε Έλληνες; Εάν έλεγαν κάτι άλλο εμείς, οι κάφροι, είμασταν ικανοί να ξαναψηφίζαμε αυτούς που μας έφεραν εδώ που είμαστε (δηλ, τη ΝΔ). Ή δεν υπήρχαν άλλα κόμματα που έλεγαν διαφορετικά και τα αγνοήσαμε χρόνια τώρα (εκτός από ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑΟΣ, Οικολόγους, δεν υπήρξαν άραγε πολιτικοί που έκαναν την αποκοτιά από εντιμότητα και βγήκαν από το "μαντρί" τους Μάνος, Αδριανόπουλος, Παπαθεμελής, Στεφανόπουλος, να μην ξεχνάμε τον Σουφλιά, τον Αβραμόπουλο, σήμερα την Μπακογιάννη για να αναφέρω τους γνωστούς διότι και πόσοι άγνωστοι χάθηκαν επειδή τους αγνήσαμε;) και μπροστά στην απόλυτη βλακεία του τρις εξαμαρτείν (ΝΔ) επιλέξαμε να επαναλάβουμε το λάθος της προηγούμενης περιόδου (ΠΑΣΟΚ) μήπως και διορθώθηκαν, και είτε μας αρέσει είτε όχι, διορθώθηκαν, διότι το λάθος τότε ήταν ότι μοιράζανε χωρίς να έχουμε, τώρα δεν το κάνουν. Βέβαια δεν μας αρέσει, αλλά όπως προείπα, μας κορόϊδεψαν ότι είχαν λύση, ότι "λεφτά υπάρχουν" κλπ, αλλά ας είμαστε ειλικρινείς, ας κοιτάξουμε στον καθρέφτη κι ας απαντήσουμε, μήπως αυτό είναι που πρέπει να λένε σε «πολίτες» κάφρους όπως εμείς;
Συνεπώς, όποιος μπορεί να μας προτείνει κάτι άλλο, θα ήταν καλό να τον ακούσουμε και να τον κρίνουμε! αλλά γκρίνια, φωτιά και τσεκούρι πολύ αστεία μου ακούγονται και κατανοώ ότι όσοι τα λένε έχουν μία μεγάλη δόση αγανάκτησης και αυτοσαρκασμού για την κατάντια μας. Όμως μπορούμε νομίζω να είμαστε πιο δημιουργικοί. Σας παραπέμπω σε άλλο σημείο στην ιστοσελίδα μου, όπου θέτω κάποιες λύσεις που κανείς δεν τις διαβάζει http://manomenecon.blogspot.com/ Δεν λέω ότι είναι σωστές... μπορεί και να κάνω λάθος, όμως κάποιες προτάσεις είναι, που ίσως βοηθούν. Εκτιμώ ότι εάν αξίζουν κάτι. κάποιος στην κυβέρνηση θα τις δει και θα τις προωθήσει. Εάν δεν γίνει κάτι τέτοιο γιατί να παραλογίζομαι ότι οι προτάσεις μου αξίζουν κάτι που κανείς άλλος δεν το αναγνωρίζει; Μπορεί και να κάνω λάθος, δεν μπορεί;
Ας στραφούμε σε αυτοκριτική, λ.χ. να επιλέγουμε κόμματα που έχουν κάτι σαφές να πουν, κι όχι κατ’ ανάγκη αρεστό και να κρίνουμε και να αποφασίζουμε, όχι μεταξύ των 2 μεγάλων, που έτσι γιγαντώθηκαν από την καφροσύνη μας, κι έτσι θα συνεχίσουν - αλλά εάν αλλιώς λειτουργούσαμε κι αυτά δεν θα ήταν διαφορετικά; Το ερώτημα είναι εάν μπορούμε ποτέ να αλλάξουμε εμείς και να εκλέξουμε σοβαρά κόμματα, και πιστεύω ότι υπάρχουν, κόμματα που σέβονται τον πολίτη και λένε την αλήθεια, αλλά δεν μας αρέσει η αλήθεια, και απλά εξαφανίζονται (εμείς τα εξαφανίζουμε). Ποιος λ.χ. θα ψήφιζε κόμμα που θα έκανε ο Πεπονής. Δεν θα ήταν ένα κόμμα αξιοκρατίας; Δεν τον γνωρίζω τον άνθρωπο, και σε λίγο δεν θα τον θυμάται κανείς. Αλλά νομίζω ότι έδωσε το στίγμα του, και από τα λάθη των επιγόνων του και των δύο κομμάτων εξουσίας, αντιλαμβάνομαι το μεγαλείο το ανθρώπου - κι όχι του πολιτικού, διότι δεν ήταν(!) καθόσον "πολιτικός" είναι αυτός που ασκεί την τέχνη του εφικτού κι όχι του τέλειου. Και σήμερα, με εμάς τους κάφρους (και θα μου επιτρέψετε κι αν δεν σας αρέσει στον ορισμό του κάφρου να συμπεριλάβω και τον άναρθρα και χωρίς γνώση κραυγάζοντα νεοέλληνα που μας παρασύρει σε απανωτά λάθη) τα κόμματα που μας αξίζουν είναι αυτά τα δύο κόμματα εξουσίας, διότι εάν κάνουν κάτι σωστό (κι ίσως το σωστότερο τελικά να είναι αυτό που κάνει ο ΓΑΠ) στην επόμενη των πρώτων εκλογών θα τους γυρίσουμε την πλάτη υπέρ κάποιου άλλου που λαϊκίζει και σ'αυτόν θα γυρίσουμε την πλάτη στη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση (θα του δώσουμε μία ακόμη ευκαιρία). Τελικά ίσως το σωστό πατριωτικά, όταν έχεις ένα λαό κάφρων είναι να τους δουλέψεις για το τι σκοπεύεις να κάνεις και τελικώς να κάνεις το σωστό. Κι αυτό, δηλαδή ποιο είναι τελικώς το σωστό, θα μπορούμε αντικειμενικά να το κρίνουμε μετά την καταιγίδα.
Συμπερασματικά σας προτείνω:
Να μιλάμε για την καφροσύνη μας, κι ότι θα πρέπει να διδασκόμαστε από τα λάθη μας, και να μην τα ξανακάνουμε. Αυτά τα κόμματα μας αξίζουν, και θα διδαχθούμε καλά να δούμε μέχρι το τέλος το αποτέλεσμα των επιλογών μας. Θα αντέξουμε; Αυτό δεν μπορώ να το απαντήσω. Όμως τουλάχιστο όσοι αντέξουμε είναι σημαντικό να έχουμε μάθει και κάτι. Κι αν ήταν λάθος να μην το ξανακάνουμε. Τώρα τα "τσεκούρια και φωτιά", είναι αναχρονιστικά και ανούσια, μας ρίχνουν στάχτη στα μάτια μας, διότι εμείς φταίμε για το χάλι μας, κι αν πάρουμε τσεκούρι το πιο χρήσιμο θα είναι να ανοίξουμε το κεφάλι μας το ξερό, κι όχι να κάψουμε τους άλλους. Να συνειδητοποιήσουμε ότι εμείς ευθυνόμαστε για το χάλι μας.
Ακόμη, αντίθετα με ότι άλλοι ζητωκραυγάζουν, να αξιώσουμε την μη επιμήκυνση του χρέους! Μας υποσχέθηκαν ότι θα το φέρουν σε πέρας εντός 3 ετών. Να το απαιτήσουμε! Τουλάχιστο να γνωρίζουμε ποιος ευθύνεται εάν αποτύχουμε. Διότι εάν επιμηκυνθεί 11-13 έτη, τότε με τόσες κυβερνήσεις που θα περάσουν, ανάθεμα μας κι αν βγάλουμε άκρη ποτέ ποιος έφταιγε! Εμάς δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει ποιος θα φταίει στην αποτυχία, αλλά οφείλουμε να πετύχουμε, κι ας μην μάθουμε ποτέ κανένα φταίχτη! Με συνθήματα και αλαλαγμούς, απλά θα ματαιώσουμε την «προσπάθεια» και θα γυρίσουμε δεκαετίες πίσω. Ποτέ κανείς δεν θα μάθει γιατί αποτύχαμε, διότι ο ένας θα δείχνει τον άλλον. Εσείς θα λέτε «σας το έλεγα ότι θα αποτύχετε», αυτοί θα λένε «δεν μας αφήσατε να ολοκληρώσουμε»… «Χεστήκαμε κι η βάρκα έγειρε»!
Είτε μας αρέσει είτε όχι στη φουρτούνα χρειάζεται, κι εδώ που είμαστε χρειάζεται πειθαρχία. Τους εκλέξαμε; Να τους λουστούμε, όχι μόνο για μάθουμε από τα λάθη μας, αλλά και για να μην έχουν άλλοθι στην ενδεχόμενη αποτυχία, αλλά και επειδή με ενότητα και ομοψυχία μπορούμε να ξεπεράσουμε όλα τα προβλήματα και συνεπώς να τους στηρίξουμε. Καλώς ή κακώς είναι το μόνο σχέδιο που βλέπω, κι ακόμη και η αξιωματική αντιπολίτευση αυτό θα εφάρμοζε, και από ότι φαίνεται το στηρίζει, με λαϊκίστικες πινελιές.
Τώρα εάν είναι να γκρινιάζουμε για αποκλίσεις χωρίς σχέδια και ευχολόγια κομμάτων του 5% (ίσως κι εγώ τέτοιο κόμμα να ψήφισα) όμως τις λύσεις αυτές δεν την αποδέχεται ο Ελληνικός λαός, που με 70% ψήφισε αυτά τα 2 κόμματα. Διότι ακόμη κι αν ματαιώσουμε την κυβερνητική πολιτική, συμφωνούμε στο τι θα κάνουμε; Αυτό του ΚΚΕ; του ΛΑΟΣ; ή το άλλο του ΣΥΡΙΖΑ; Κι όπως σας είπα, μπορεί αυτά να είχα ψηφίσει όταν ήταν η ώρα, όμως τώρα τι θα εφαρμόσουμε; Ας μην κλείνουμε τα μάτια και τα αυτιά μας! Τυφλοί και κουφοί δεν είμαστε! Δεν έχουμε άλλοθι! Δεν ψηφίσαμε στην πλειοψηφία μας, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑΟΣ. ΠΑΣΟΚ ψηφίσαμε και εφαρμόζει ότι θα έκανε και η ΝΔ (που με μικρές αποκλίσεις υπερψηφίζει τα νομοσχέδια) κι Ντόρα στηρίζει αυτή την πολιτική, και μόνο ο Δημαράς αποχώρησε, κι αυτόν μία μικρή μειοψηφία τον ακολούθησε!
Με άλλα λόγια:
Βραχυχρόνια:
1ον Στήριξη της μόνης σοβαρής λύσης προκειμένου να πετύχουμε! (κι αν αποτύχουμε να γνωρίζουμε τον υπεύθυνο). Ίσως είναι από τις λίγες μας ευκαιρίες και το κόστος της ενδεχόμενης αποτυχίας πολύ μεγάλο (δεν θέλω να κινδυνολογήσω σκεφτόμενος δυσοίωνα σενάρια).
2ον Αναζήτηση σοβαρών λύσεων και προτάσεων και υποβολή στην εκλεγμένη κυβέρνηση.
Μακροχρόνια:
3ον Να μάθουμε από τα λάθη μας
4ον Να μην δίνουμε λευκές επιταγές
5ον Να μην είμαστε εύπιστοι «Ινδιάνοι» σε όσους μας κουνούν καθρεπτάκια.
Σημείωση: Τα 3,4 και 5 είναι 3 σε 1 (τρις ένα και το αυτό).
Με πλήρη σεβασμό σε όσους αγανακτισμένους, θα σας πρότεινα να δείτε λίγο πιο ρεαλιστικά τα πράγματα. Αφενός δεν πρόκειται κανείς να πάρει φωτιά και τσεκούρι, αφετέρου κι αν το κάνει εναντίον μίας δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης που εν πολλοίς στηρίζεται κι από την αντιπολίτευση, θα σημάνει λίγο πολύ τη διάλυση του κράτους μας. Πόσους μήνες θα αντέξουμε χωρίς κυβέρνηση στην κατάσταση που είμαστε; Ποιος μετά θα πληρώσει μισθούς και συντάξεις, έστω αυτά τα κουτσουρεμένα. Τι θα γίνει εάν ανοίξουμε ένα προωί τα μάτια μας και δεν λειτουργούν οι τράπεζες; Ας σοβαρευτούμε κι ας ευγνωμονούμε για όσα έχουμε, διότι τα πράγματα μπορεί να γίνουν και χειρότερα (θυμηθείτε το Δήμαρχο της Δρέσδης στο τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, που είχαν σκοτωθεί χιλιάδες δημότες του άνδρες στρατιώτες, όμως το μέλλον του επεφύλασσε τον πλήρη βομβαρδισμό και την ολοσχερή καταστροφή της Πόλης του από τους συμμάχους).
Εάν όλα όσα έχουμε, φτάσαμε σε τέτοιο δεινό σημείο και δεν αξίζουν τίποτα και μπορούμε να τα δώσουμε μία κλωτσιά και να ξεκινήσουμε από την αρχή, τότε καλώς να κάνουμε. Είναι όμως έτσι; Είστε διατεθειμένοι να χάσετε τη σύνταξη σας και να ξεκινήσετε να ψάχνετε στα σκουπίδια; Διότι ποιος θα μας πληρώσει μισθούς και συντάξεις, αν όχι από δανεικά; Ποιος παράγει σήμερα για να πληρώσει φόρους και να πληρωθούμε;
Η αλήθεια είναι πικρή αλλά είναι μία και απλή. Κανείς δεν έχει να προτείνει καλύτερη λύση, κι απλά όλοι γκρινιάζουμε για να φαινόμαστε καλοί. Ακόμη και η ΝΔ που προτείνει για την αποφυγή της ύφεσης, γιατί δεν το έκανε τόσο καιρό. Δεν γίνεται εάν δεν προχωρήσουμε σε επώδυνες αλλαγές. Αντίθετα, κοινώς λαϊκίζουμε.
Βεβαίως το ποιο έντιμο θα ήταν εάν δεν είχαν οι κυβερνώντες τη λύση να μην έβγαιναν στην εξουσία ή να την παρέδιδαν σε όποιον θα είχε κάποια λύση, κι αυτός να την έπαιρνε με συναίσθηση ευθύνης. Τώρα βέβαια αυτοί εμφανίζονται ότι έχουν συναίσθηση ευθύνης (και μακάρι έτσι να είναι) και στο τέλος να βρούμε λιμάνι, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν είναι η λύση που μας πρότειναν όταν ζήτησαν την ψήφο μας. Κι αυτό είναι βεβαίως ανέντιμο, αλλά μήπως αυτό είναι το μόνο που λειτουργεί με τους κάφρους που λεγόμαστε Έλληνες; Εάν έλεγαν κάτι άλλο εμείς, οι κάφροι, είμασταν ικανοί να ξαναψηφίζαμε αυτούς που μας έφεραν εδώ που είμαστε (δηλ, τη ΝΔ). Ή δεν υπήρχαν άλλα κόμματα που έλεγαν διαφορετικά και τα αγνοήσαμε χρόνια τώρα (εκτός από ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑΟΣ, Οικολόγους, δεν υπήρξαν άραγε πολιτικοί που έκαναν την αποκοτιά από εντιμότητα και βγήκαν από το "μαντρί" τους Μάνος, Αδριανόπουλος, Παπαθεμελής, Στεφανόπουλος, να μην ξεχνάμε τον Σουφλιά, τον Αβραμόπουλο, σήμερα την Μπακογιάννη για να αναφέρω τους γνωστούς διότι και πόσοι άγνωστοι χάθηκαν επειδή τους αγνήσαμε;) και μπροστά στην απόλυτη βλακεία του τρις εξαμαρτείν (ΝΔ) επιλέξαμε να επαναλάβουμε το λάθος της προηγούμενης περιόδου (ΠΑΣΟΚ) μήπως και διορθώθηκαν, και είτε μας αρέσει είτε όχι, διορθώθηκαν, διότι το λάθος τότε ήταν ότι μοιράζανε χωρίς να έχουμε, τώρα δεν το κάνουν. Βέβαια δεν μας αρέσει, αλλά όπως προείπα, μας κορόϊδεψαν ότι είχαν λύση, ότι "λεφτά υπάρχουν" κλπ, αλλά ας είμαστε ειλικρινείς, ας κοιτάξουμε στον καθρέφτη κι ας απαντήσουμε, μήπως αυτό είναι που πρέπει να λένε σε «πολίτες» κάφρους όπως εμείς;
Συνεπώς, όποιος μπορεί να μας προτείνει κάτι άλλο, θα ήταν καλό να τον ακούσουμε και να τον κρίνουμε! αλλά γκρίνια, φωτιά και τσεκούρι πολύ αστεία μου ακούγονται και κατανοώ ότι όσοι τα λένε έχουν μία μεγάλη δόση αγανάκτησης και αυτοσαρκασμού για την κατάντια μας. Όμως μπορούμε νομίζω να είμαστε πιο δημιουργικοί. Σας παραπέμπω σε άλλο σημείο στην ιστοσελίδα μου, όπου θέτω κάποιες λύσεις που κανείς δεν τις διαβάζει http://manomenecon.blogspot.com/ Δεν λέω ότι είναι σωστές... μπορεί και να κάνω λάθος, όμως κάποιες προτάσεις είναι, που ίσως βοηθούν. Εκτιμώ ότι εάν αξίζουν κάτι. κάποιος στην κυβέρνηση θα τις δει και θα τις προωθήσει. Εάν δεν γίνει κάτι τέτοιο γιατί να παραλογίζομαι ότι οι προτάσεις μου αξίζουν κάτι που κανείς άλλος δεν το αναγνωρίζει; Μπορεί και να κάνω λάθος, δεν μπορεί;
Ας στραφούμε σε αυτοκριτική, λ.χ. να επιλέγουμε κόμματα που έχουν κάτι σαφές να πουν, κι όχι κατ’ ανάγκη αρεστό και να κρίνουμε και να αποφασίζουμε, όχι μεταξύ των 2 μεγάλων, που έτσι γιγαντώθηκαν από την καφροσύνη μας, κι έτσι θα συνεχίσουν - αλλά εάν αλλιώς λειτουργούσαμε κι αυτά δεν θα ήταν διαφορετικά; Το ερώτημα είναι εάν μπορούμε ποτέ να αλλάξουμε εμείς και να εκλέξουμε σοβαρά κόμματα, και πιστεύω ότι υπάρχουν, κόμματα που σέβονται τον πολίτη και λένε την αλήθεια, αλλά δεν μας αρέσει η αλήθεια, και απλά εξαφανίζονται (εμείς τα εξαφανίζουμε). Ποιος λ.χ. θα ψήφιζε κόμμα που θα έκανε ο Πεπονής. Δεν θα ήταν ένα κόμμα αξιοκρατίας; Δεν τον γνωρίζω τον άνθρωπο, και σε λίγο δεν θα τον θυμάται κανείς. Αλλά νομίζω ότι έδωσε το στίγμα του, και από τα λάθη των επιγόνων του και των δύο κομμάτων εξουσίας, αντιλαμβάνομαι το μεγαλείο το ανθρώπου - κι όχι του πολιτικού, διότι δεν ήταν(!) καθόσον "πολιτικός" είναι αυτός που ασκεί την τέχνη του εφικτού κι όχι του τέλειου. Και σήμερα, με εμάς τους κάφρους (και θα μου επιτρέψετε κι αν δεν σας αρέσει στον ορισμό του κάφρου να συμπεριλάβω και τον άναρθρα και χωρίς γνώση κραυγάζοντα νεοέλληνα που μας παρασύρει σε απανωτά λάθη) τα κόμματα που μας αξίζουν είναι αυτά τα δύο κόμματα εξουσίας, διότι εάν κάνουν κάτι σωστό (κι ίσως το σωστότερο τελικά να είναι αυτό που κάνει ο ΓΑΠ) στην επόμενη των πρώτων εκλογών θα τους γυρίσουμε την πλάτη υπέρ κάποιου άλλου που λαϊκίζει και σ'αυτόν θα γυρίσουμε την πλάτη στη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση (θα του δώσουμε μία ακόμη ευκαιρία). Τελικά ίσως το σωστό πατριωτικά, όταν έχεις ένα λαό κάφρων είναι να τους δουλέψεις για το τι σκοπεύεις να κάνεις και τελικώς να κάνεις το σωστό. Κι αυτό, δηλαδή ποιο είναι τελικώς το σωστό, θα μπορούμε αντικειμενικά να το κρίνουμε μετά την καταιγίδα.
Συμπερασματικά σας προτείνω:
Να μιλάμε για την καφροσύνη μας, κι ότι θα πρέπει να διδασκόμαστε από τα λάθη μας, και να μην τα ξανακάνουμε. Αυτά τα κόμματα μας αξίζουν, και θα διδαχθούμε καλά να δούμε μέχρι το τέλος το αποτέλεσμα των επιλογών μας. Θα αντέξουμε; Αυτό δεν μπορώ να το απαντήσω. Όμως τουλάχιστο όσοι αντέξουμε είναι σημαντικό να έχουμε μάθει και κάτι. Κι αν ήταν λάθος να μην το ξανακάνουμε. Τώρα τα "τσεκούρια και φωτιά", είναι αναχρονιστικά και ανούσια, μας ρίχνουν στάχτη στα μάτια μας, διότι εμείς φταίμε για το χάλι μας, κι αν πάρουμε τσεκούρι το πιο χρήσιμο θα είναι να ανοίξουμε το κεφάλι μας το ξερό, κι όχι να κάψουμε τους άλλους. Να συνειδητοποιήσουμε ότι εμείς ευθυνόμαστε για το χάλι μας.
Ακόμη, αντίθετα με ότι άλλοι ζητωκραυγάζουν, να αξιώσουμε την μη επιμήκυνση του χρέους! Μας υποσχέθηκαν ότι θα το φέρουν σε πέρας εντός 3 ετών. Να το απαιτήσουμε! Τουλάχιστο να γνωρίζουμε ποιος ευθύνεται εάν αποτύχουμε. Διότι εάν επιμηκυνθεί 11-13 έτη, τότε με τόσες κυβερνήσεις που θα περάσουν, ανάθεμα μας κι αν βγάλουμε άκρη ποτέ ποιος έφταιγε! Εμάς δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει ποιος θα φταίει στην αποτυχία, αλλά οφείλουμε να πετύχουμε, κι ας μην μάθουμε ποτέ κανένα φταίχτη! Με συνθήματα και αλαλαγμούς, απλά θα ματαιώσουμε την «προσπάθεια» και θα γυρίσουμε δεκαετίες πίσω. Ποτέ κανείς δεν θα μάθει γιατί αποτύχαμε, διότι ο ένας θα δείχνει τον άλλον. Εσείς θα λέτε «σας το έλεγα ότι θα αποτύχετε», αυτοί θα λένε «δεν μας αφήσατε να ολοκληρώσουμε»… «Χεστήκαμε κι η βάρκα έγειρε»!
Είτε μας αρέσει είτε όχι στη φουρτούνα χρειάζεται, κι εδώ που είμαστε χρειάζεται πειθαρχία. Τους εκλέξαμε; Να τους λουστούμε, όχι μόνο για μάθουμε από τα λάθη μας, αλλά και για να μην έχουν άλλοθι στην ενδεχόμενη αποτυχία, αλλά και επειδή με ενότητα και ομοψυχία μπορούμε να ξεπεράσουμε όλα τα προβλήματα και συνεπώς να τους στηρίξουμε. Καλώς ή κακώς είναι το μόνο σχέδιο που βλέπω, κι ακόμη και η αξιωματική αντιπολίτευση αυτό θα εφάρμοζε, και από ότι φαίνεται το στηρίζει, με λαϊκίστικες πινελιές.
Τώρα εάν είναι να γκρινιάζουμε για αποκλίσεις χωρίς σχέδια και ευχολόγια κομμάτων του 5% (ίσως κι εγώ τέτοιο κόμμα να ψήφισα) όμως τις λύσεις αυτές δεν την αποδέχεται ο Ελληνικός λαός, που με 70% ψήφισε αυτά τα 2 κόμματα. Διότι ακόμη κι αν ματαιώσουμε την κυβερνητική πολιτική, συμφωνούμε στο τι θα κάνουμε; Αυτό του ΚΚΕ; του ΛΑΟΣ; ή το άλλο του ΣΥΡΙΖΑ; Κι όπως σας είπα, μπορεί αυτά να είχα ψηφίσει όταν ήταν η ώρα, όμως τώρα τι θα εφαρμόσουμε; Ας μην κλείνουμε τα μάτια και τα αυτιά μας! Τυφλοί και κουφοί δεν είμαστε! Δεν έχουμε άλλοθι! Δεν ψηφίσαμε στην πλειοψηφία μας, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑΟΣ. ΠΑΣΟΚ ψηφίσαμε και εφαρμόζει ότι θα έκανε και η ΝΔ (που με μικρές αποκλίσεις υπερψηφίζει τα νομοσχέδια) κι Ντόρα στηρίζει αυτή την πολιτική, και μόνο ο Δημαράς αποχώρησε, κι αυτόν μία μικρή μειοψηφία τον ακολούθησε!
Με άλλα λόγια:
Βραχυχρόνια:
1ον Στήριξη της μόνης σοβαρής λύσης προκειμένου να πετύχουμε! (κι αν αποτύχουμε να γνωρίζουμε τον υπεύθυνο). Ίσως είναι από τις λίγες μας ευκαιρίες και το κόστος της ενδεχόμενης αποτυχίας πολύ μεγάλο (δεν θέλω να κινδυνολογήσω σκεφτόμενος δυσοίωνα σενάρια).
2ον Αναζήτηση σοβαρών λύσεων και προτάσεων και υποβολή στην εκλεγμένη κυβέρνηση.
Μακροχρόνια:
3ον Να μάθουμε από τα λάθη μας
4ον Να μην δίνουμε λευκές επιταγές
5ον Να μην είμαστε εύπιστοι «Ινδιάνοι» σε όσους μας κουνούν καθρεπτάκια.
Σημείωση: Τα 3,4 και 5 είναι 3 σε 1 (τρις ένα και το αυτό).
Σχόλια