Πόσοι Κουβάλησαν Νερό στο Πηγάδι του "Άκη";

Παρακολουθoύμε τις μέρες αυτές τα όσα λαμβάνουν χώρα με τον πρώην ΥΕΘΑ, τον κ. Τσοχατζόπουλο, γνωστό σε όλους ως "Άκη". Μάλλον για δεκαετίες δήλωνε οικειότητα κι αγάπη στο πρόσωπο του...


Αναρωτιέμαι, αν δεν έγερνε το υποβρύχιο, θα ήταν όλα καλά; Άραγε να ήταν μέσα στη σύμβαση;


Αναρωτιέμαι, κανείς δεν γνώριζε; Θα μπορούσε να τα έκανε όλα αυτά μόνος του; 


Αναλογίζομαι όσα υποστήριξα προ δεκαετίας  (βλ. ανάρτηση μου "Το Ηνωμένο Βασίλειο Υιοθετεί τις Προτάσεις μου! ", 28 Ιαν.2008,  http://jointstaffintegrdefloggr.blogspot.com/2009/10/blog-post.html) και αντιμετώπισα την μανιώδη αντίδραση ορισμένων στα Επιτελεία της ΠΑ, μία αντίδραση που κι αν κόπασε κατά περιόδους, δεν σταμάτησε ούτε επί Βενιζέλου και τα περιγράφω στη σελίδα μου "Κυνηγός Αγρίων Στρουθοκαμήλων" (axiokratiastised.blogspot.com)... αλλά ας μείνουμε σε εκείνη την περίοδο. 


Αναρωτιέμαι, μήπως τα όσα συνέβησαν 2000-2002 ήταν απλά μία φυσιολογική αντίδραση ορισμένων "ανεγκέφαλων" προϊσταμένων μου στην προτεινόμενη αλλαγή, ή οφείλονταν στην ανησυχία των συμφερόντων που πλήττονταν; Δεν αναφέρομαι στον κ. Τσοχατζόπουλο (δεν ανήκω σε όσους ξεθαρεύουν όταν βγουν τα δόντια και τα νύχια του λιονταριού, διότι τους τα έγραφα επί δύο χρονια ολόκληρα) κι αν μη τι άλλο θέλω να είμαι δίκαιος. Διότι, ο ίδιος δεν φαντάζομαι να ασχολήθηκε, ο "Άκης", με ένα Σμηναγό που εισηγούταν βελτιώσεις. Υπήρξαν "βασιλικότεροι του Βασιλέως" που ανέλαβαν τη βρώμικη δουλειά. Εντός των ημερών θα τα αναρτήσω αναλυτικά, στη σελίδα μου "κυνηγός αγρίων στουθοκαμήλων" (http://axiokratiastised.blogspot.com/), τα άπλυτα πολλών Αξιωματικών που υποτίθεται ότι έκαναν το καθήκον τους... ενώ ασύδοτα αποφάσιζαν "ελέω Θεού" και πέραν κάθε νομιμότητας. 


Με δυο λόγια, προσπάθησα μεθοδικά να προβάλω τις αναγκαίες οργανωτικές αλλαγές (διακλαδικός οργανισμός εφοδιαστικής υποστήριξης) και διεκδίκησα, παρεμπιπτόντως, το δικαίωμα ακαδημαϊκής έκφρασης (σε διεθνή συνέδρια και περιοδικά - το 2000 δεν ήταν προφανές) προκειμένου να αναδείξω την αξία των προτάσεων μου, που αναφέρεται στην υιοθέτηση από το Ηνωμένο Βασίλειο, το 2007, όσων πρότεινα στην Ελλάδα από το 2000 και μου κόστισαν:
α. Μία διετή δυσμενή μετάθεση στην Πάρνηθα (ανεξάρτητα από τις προθέσεις τους την θεωρώ ως τη δεύτερη πιο γόνιμη υπηρεσιακή περίοδο της σταδιοδρομίας μου) και 
β. Μερικές εκατοντάδες ευρώ και μία 4ετή αγανάκτηση και διασυρμό, μέχρι την ακύρωση από το Διοικητικό Εφερείο μίας ποινής επίπληξης για σχόλια και αιχμές που δεν την ανακάλεσαν παρά τις μεθοδικές, επίμονες και τυπικότατες υπηρεσιακές ενέργειες. 


Τα κέρδισα με τη βοήθεια του Συνηγόρου του Πολίτη κι αρχότερα της Δικαιοσύνης. 


Όσοι χλευάζουν σήμερα τον "Άκη", προσωπικά (χωρίς να τον αθωώνω) γνωρίζω ότι δεν θα υπήρχε ποτέ κανένας "Άκης", αν οι πολίτες, αν οι δημόσιοι υπάλληλοι, εν προκειμένου οι στρατιωτικοί (αλλά τα ανάλογα ισύουν και στα νοσοκομεία, στις κάθε είδους επιτροπες κλπ) που βρίσκονται σε θέσεις ευθύνης και απόφασης ενεργούσαν απλά με βάση το καθήκον τους. Κι ήταν καθήκον τους να δουν τις προτάσεις μου και να τις υποστηρίξουν.


Αγωνίστηκα, όχι απλώς ανιδιοτελώς, αλλά και με βαρύ προσωπικό κόστος. Δεν μου είναι αρκετό ότι πολλοί γύρω μου με συμπαθούσαν, όμως ελάχιστοι (εκ του αποτελέσματος αποδεινύεται ότι δεν ήταν αρκετοί) από όσους χειρίστηκαν την υπόθεση έκαναν το καθήκον τους και την υποστήριξαν. Ακόμη κι αν ήταν λίγοι όσοι εναντιώθηκαν, ήταν αρκετοί για να ανατρέψουν την ελπίδα για την αλλαγή και να θρέψουν το φίδι που μας δάγκωσε. 


Δεν μου αρκεί που έκανα προσωπικά το καθηκον μου... Πρέπει να γίνουμε επιτέλους άνθρωποι! Δεν φταίει ο Τσοχατζόπουλος, δεν φταίνε οι άλλοι, εμείς φταίμε για την κατάντια μας, κι αν δεν το παραδεχθούμε, αν δεν μετανιώσουμε, δεν θα διορθωθούμε!