Θύμα Bullying ο Βαρουφάκης;

Μιας και το θέμα της σχολικής βίας είναι επίκαιρο με την τραγική κατάληξη της υπόθεσης του νεαρού φοιτητή στα Ιωάννινα, κι όλη αυτή τη συμπάθεια του κοινού για τα θύματα του εκφοβισμού, αναρωτιέμαι πόσοι αντιλαμβάνονται την επίθεση εκφοβισμού, προσβολών, υπονοούμενων κλπ λεκτικής βίας στην ανάλογη περίπτωση που μας αφορά όλους, κατά του Υπουργού Οικονομικών που έχει ξεκινήσει τη διαπραγμάτευση με τους Ευρωπαίους εταίρους μας, με σκοπό βεβαίως τον εξαναγκασμό του σε συνθηκολόγηση άνευ όρων. Ακόμη χειρότερα, με ενοχλεί η ευκολία με την οποία τα Ελληνικά μέσα ενημέρωσης υιοθετούν και αναπαράγουν τα επιχειρήματα, τις παραστάσεις κι οτιδήποτε συνοδεύει αυτές τις ενέργειες εκφοβισμού που εν τέλει στοχεύουν στον εκφοβισμό του ίδιου του λαού μας. Ένα εκφοβισμό στον οποίο συνήργησε  και καλλιέργησε προκελογικά κι η απελθούσα Κυβέρνηση, τρομοκρατώντας μας για τον φερόμενο ως κίνδυνο εξόδου από το ευρό (παρότι για κάποιους από εμάς είναι μία μεγάλη δυνατότητα κι ίσως παρά τις δυσκολίες να είναι και η μοναδική διέξοδος από την κρίση). 

Τελικά εκφοβισμός (Bullying, νταηλίκι) ασκείται, αλλά από ότι φαίνεται ο Βαρουφάκης μόνο θύμα δεν είναι και, παρά την λιποψυχία πολλών που εύχονται να τελειώσει γρήγορα αυτό το "μαρτύριο", ο Υπουργός Οικονομικών στέκεται σθεναρά απέναντι στα σκιάχτρα των αγορών, ενώ κανονικά θα έπρεπε όλοι οι Έλληνες να ήμασταν στο πλευρό του. 

Ακόμη κι αν προσωπικά θα τον ήθελα πιο αποφασιστικό, δυστυχώς αντιλαμβάνομαι οτι ο λαός δεν είναι έτοιμος για κάτι άλλο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι εάν θα συμβεί,θα διακινδυνέψουμε κάτι πιο σημαντικό από τα δεσμά μας σε ένα σύστημα χρηματοοικονομικής εκμετάλλευσης που έστησαν ορισμένοι Ευρωπαίοι με σκοπό την κυριαρχία μέσα στην Ευρώπη και στο οποίο οφείλουμε έτσι κι αλλιώς να αντιδράσουμε, διότι ειδικά όσον αφορά τη χώρα μας "δεν βγαίνει". 

Η αλήθεια είναι πολύ απλή: γίνεται διαπραγμάτευση και αυτή τη φορά ξεκινήσαμε από αδύναμη θέση, κάτι που δυσκολεύει τον διαπραγματευτή μας. Μία διαπραγμάτευση που λίγοι αντιλαμβάνονται ότι στην Κυβέρνηση έχουν μοιρασμένους ρόλους και κλιμακώνουν την πίεση στην Γερμανία που κρατάει το κλειδί των εξελίξεων, παρότι πρακτικά είμαστε οι πιο αδύναμοι στη διαπραγμάτευση, βλεπουμε τη διαφοροποίηση στη στάση του "ειρηνοποιού" Πρωθυπουργού έναντι του "διεκδικητή" Υπουργού Οικονομικών και πόσο έγκαιρα ξεκινάει κι η επιτροπή ελέγχου του δημοσιονομικού χρέους με την Πρόεδρο της Βουλής και ήδη στη Γερμανία οι Πράσινοι έχουν πάρει θέση υπέρ της χώρας μας και όχι μόνο (διότι άρχισαν να ακούγονται και οι νομικές απόψεις εντός της Γερμανίας που δίνουν δίκιο στη χώρα μας). 

Εάν είναι να επιβαρύνουμε μία δύσκολη διαπραγμάτευση, με τους φόβους και ανασφάλειες, πρέπει πραγματικά να ντρεπόμαστε.

Όμως το πιο σημαντικό είναι αυτή ακριβώς η ανευθυνότητα των μέσων μαζικής ενημέρωσης, που με την αναπαραγωγή των προσβλητικών ειδήσεων καταρακώνουν το ηθικό του λαού μας. Ξανασυνέβη στα Ίμια, μία περίτρανη επιτυχία της εξωτερικής μας πολιτικής, όπου επιτύχαμε τον εθνικό μας στόχο, την διατήρηση του υφιστάμενου νομικού καθεστώτος των νησιών, όμως αντίθετα, από τον βομβαρδισμό των αρνητικών σχολίων, όλοι αισθανόμασταν ηττημένοι και ταπεινωμένοι. Αυτό ακριβώς, κι ιδίως όταν δεν διδασκόμαστε από τα λάθη μας, ώστε για δεύτερη φορά τα ΜΜΕ να γίνονται εργαλεία στον ψυχολογικό πόλεμο ξένων συμφερόντων, είναι το χειρότερο που μας συμβαίνει.