H δενδροφύτευση του ΓΑΠ, στην πλατεία Γκεζί, και το δικό μας Πολυτεχνείο

Αν ψάξεις θα δεις, ότι η ποθούμενη δημοκρατία των Τούρκων διαδηλωτών (στην πρόσφατη εξέγερση) και η αντίστοιχη δικιά μας λαϊκή εξέγερση της 17^ης Νοέμβρη, είχαν ένα κοινό σημείο αναφοράς (ως προς την δοθείσα αφορμή), που τους πρόσφερε το καθεστώς της καταπίεσης.

Στην Τουρκία ήταν η οικοδόμηση ενός πάρκου, στην Ελλάδα ήταν η εκχέρσωση των ελιών της Μεγαρίδας.

Η χούντα διαπραγματεύονταν με τον Ωνάση το σχέδιο «Ω», δηλαδή την κατασκευή βιομηχανικών εγκαταστάσεων και διυλιστηρίου στις περιοχές Πάχη και Λάκκα Καλογήρου των Μεγάρων. Το αναπτυξιακό σχέδιο μιλούσε για 400-500 εκατ. δολάρια. Τελικά η σύμβαση κατοχυρώθηκε στην εταιρεία «Στραν» του επιχειρηματία και τραπεζίτη Στρατή Ανδρεάδη, το 1972. Μπήκαν λοιπόν οι μπουλντόζες και ισοπέδωσαν το τοπίο με τα λιόδενδρα. Μερικοί ιδιοκτήτες των χωραφιών αποζημιώθηκαν, ενώ οι περισσότεροι Μεγαρείς αντιστάθηκαν, παρά τους εκβιασμούς των στρατοκρατών. (Ο Γκάτσος το σημειώνει σ’ ένα μελοποιημένο στίχο του, στο τραγούδι του Χατζιδάκι (Ο εφιάλτης της Περσεφόνης). «Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο, τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα..»

Παραμονές λοιπόν της 17^ης Νοέμβρη του ’73, οι διαδηλωτές από τα Μέγαρα, πήγαν πεζή στους εξεγερμένους του Πολυτεχνείου. Το «Ψωμί, παιδεία, ελευθερία» συνταίριαξε με το « Έξω το κεφάλαιο από τα χωράφια μας»,  «Σταματήστε την καταστροφή του Σαρωνικού», «Η ζωή μας είναι οι ελιές μας», «Σώστε τα παιδιά μας από τη ρύπανση»!

Τα Μέγαρα και το Πολυτεχνείο σήκωσαν το λάβαρο του αγώνα (εντυπωσιακό βίντεο).

Τι κάνει λοιπόν ένα οικολογικό κίνημα σήμερα;

Θυμίζει ότι έχει ξεχαστεί! Τιμάει εκείνο το στίγμα (την τότε οικολογική καταστροφή), που στη συνέχεια έγινε οργή και πάθος, ιδεολογία κι αγωνιστικότητα, για να έρθει στη δεκαετία του ’80 το οικολογικό κίνημα (εγχώριο και αλλοδαπό), να δημιουργήσει τους Πράσινους.

Αν λοιπόν είχαμε λιγάκι νιονιό, αν μας ενδιέφερε η ιστορία κι η τρέχουσα επικοινωνιακή πολιτική μας, θα πιάναμε τα «Μέγαρα» και θα τα κάναμε «σημαία μας», ενός αγώνα για τη δημοκρατία και την οικολογία. Αντί λοιπόν σαν χαζοχαρούμενοι να τσακωνόμαστε για τον τρόπο ψηφοφορίας, αντί να μας απασχολούν χίλιες δυό ηλιθιότητες (κοροϊδεύοντας τον ΓΑΠ), θα παίρναμε μια συμβολική ελιά και θα την κάναμε στο Πολυτεχνείο το μήνυμα του σκοπού μας. Έτσι νομίζω κάνουν οι έξυπνοι, που εκμεταλλεύονται τις ευκαιρίες που τους δίνονται.

Μιχάλης Μιχελής

 Κι όμως, παρότι αγνοώ ποιος είναι (και δεν είναι αξιομνημόνευτος για να τον αναζητήσω),
πληροφορήθηκα ότι υπάρχει ο... "πολλών καρατίων αχαρακτήριστος"
που μήνυσε τον ιδιοκτήτη των ποδηλάτων για τη θέση στάθμευσης.
Ιωάννης Μανομενίδης