Καταδίκη της Βίας Αδιακρίτως εάν Είναι Λεκτική ή Δολοφονική!

Καταδικάζω απερίφραστα την δολοφονία των μελών ή μη μπροστά από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής, είτε έγινε για αντεκδίκηση της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, είτε πρόκειται για προβοκάτσια με την θυσία ανύποπτων θυμάτων για την παραπλάνηση του κοινού.

Ως Οικολόγος Πράσινος είμαι παγίως κατά της βίας. Ο φασισμός πρέπει να αντιμετωπίζεται με τα νόμιμα μέσα και όποιος ενεργεί δολοφονίες είναι εγκληματίας.

Όμως βία δεν είναι μόνο η δολοφονία. Βία είναι και οι εκφράσεις βίας, όπως "θάνατος στο φασισμό" ή τα αντίστοιχα "πετάξτε τους μετανάστες στη θάλλασα" κι όποιος χρησιμοποιεί τέτοιες φραστικές υπερβολές είναι ο ένας ανεγκέφαλος που όταν συναντήσει και τον άλλον ανεγκέφαλο που ασπάζεται αυτές τις αρχές, τότε γίνεται το έγκλημα. Συνεπώς θεωρώ ότι η κοινωνία πρέπει να καταδικάζει την βία σε κάθε της μορφή. Διότι η βία φοβίζει το φασισμό όσο ο άνεμος τη φωτιά.

Παρόλα αυτά, με σεβασμό στη μνήμη των νεκρών, εφόσον αναφερόμαστε σε φασιστική οργάνωση το ενδεχόμενο προβοκάτσιας δεν είναι απίθανο, διότι πως εξηγείται ένας τέτοιος αιφνιδιασμός σε μία υποτίθεται οργανωμένη με στρατιωτικη δομή παράταξη. Όπως επίσης και τα ενδεχόμενα αντεκδικήσεων μεταξύ ακραίων "συμμοριών" που μπορεί και να εκτρέψουν την κατάσταση. Ενώ όμως η δολοφονία του Παύλου Φύσσα στρεφόταν κατά του συγκεκριμένου προσώπου, που ήταν γνωστός για την αντιφασιστική του δράση που του προσδίνει κι ένα χαρακτήρα ήρωα ή μάρτυρα, στην περίπτωση του Ν. Ηρακλείου έχουμε τυφλή βία χωρίς συγκεκριμένο στόχο, αλλά με στόχο αγνώστους πολίτες, που μας κάνει να συμπάσχουμε, όχι κατ' ανάγκη άγνωστους στους θύτες της ειδεχθούς αυτής πράξης. Οι υπηρεσίες ασφαλείας πρέπει να μην υποτιμήσουν την κατάσταση που εξελίσσεται επικίνδυνα δραματικά.