Υπαγωγή των Ηγετών της Χρυσής Αυγής στο Διεθνές Ποινικό Δίκαιο για Εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας

Όσον αφορά τη διασύνδεση συγκεκριμένων προσώπων που ενέχονται στη σχεδίαση κι οργάνωση διώξεων και εγκληματικών πράξεων που τελέστηκαν στα πλαίσια μίας οργανωτικής δομής (ανεξαρτήτως εάν αφορά όλο ή μέρος ενός κόμματος), θα εξηγήσω ότι εάν η υφιστάμενη εθνικη νομοθεσία δεν επαρκεί, τότε, θα έπρεπε να το γνωρίζουν όσοι "παίζουν" με όπλα, μπορεί να εφαρμοστεί και το διεθνές ποινικό δίκαιο, καθώς τα ρατσιστικά εγκλήματα υπάγονται και σε συτό ως εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Προφανώς δεν μπορώ να προδικάσω την εξέλιξη της νομικής διαδικασίας κατά στελεχών της Χρυσής Αυγής καθώς επίσης αντιλαμβάνομαι ότι η σπουδή της κυβέρνησης μέσω της εισαγγελίας, συνδέεται και με όσμωση του δεξιού – κεντροδεξιού χώρου (την συρρίκνωση της ΝΔ και την ανάκτηση ψηφοφόρων από την ΧΑ), όμως παρόμοιοι προβληματισμοί που αφορούν την σχεδίαση κι εκτέλεση εγκληματικών ενεργειών από μία οργάνωση τεκμηριώνεται στο διεθνές ποινικό δίκαιο (δπδ) καθορίζεται η ευθύνη ενός επικεφαλής ή μίας ηγετικής ομάδας, με βάση τα οποία διώκονται και τεκμηριώνεται η ενοχή με τρόπο απόλυτα συμβατό με όλες τις αρχές δικαίου. Αντιγράφω από το άρθρο μου σχετικά με την τεκμηρίωση εγκληματικών πράξεων που τελούνται από διοικούμενες ομάδες : <<Ο στρατιωτικός Διοικητής, και κάθε άλλο πρόσωπο που συμπεριφέρεται ως τέτοιος, είναι υπεύθυνος για τα περιγραφόμενα διεθνή ποινικά εγκλήματα αρμοδιότητας του Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ, σύμφωνα με το άρθρο 28), όταν εκτελούνται από δυνάμεις υπό τον έλεγχό του ή την εξουσία του, εφόσον γνώριζε, ή αναλόγως των περιστάσεων όφειλε να γνωρίζει, ότι οι δυνάμεις του διαπράττουν ή σχεδιάζουν να διαπράξουν τέτοια εγκλήματα ή ακόμη εφόσον απέτυχε να λάβει όλα τα αναγκαία και εύλογα μέτρα, εντός της αρμοδιότητάς του, ώστε να εμποδίσει ή να καταστείλει την εκτέλεση εγκλημάτων ή να παραπέμψει την υπόθεση στις αρμόδιες υπηρεσίες για έρευνα και παραπομπή των δραστών στη δικαιοσύνη>>.

Αυτά θεωρώ ότι τεκμηριώνονται πλήρως για την ηγεσία της Χρυσής Αυγής, μόνο και μόνο από το γεγονός της ευρείας δημοσιότητας και των διαμαρτυριών που προϋπήρξαν από τους Οικολόγους Πράσινους, την Αριστερά και αντιφασιστικές οργανώσεις για εγκληματικές πράξεις όπως μαχαιρώματα κλπ που αποδίδονταν στην Χρυσή Αυγή η ηγεσία της οποίας (ακόμη κι αν οι οπαδοί κι οι φίλοι της υποτεθεί ότι λειτουργούσαν αυτόνομα), αντί να αναλάβει μέτρα αποθάρρυνσης των οπαδών της από παρόμοιες πράξεις (θα ήταν ένδειξη ειλικρινούς προβληματισμού), αντίθετα συνέχισαν να σπέρνουν μηνύματα μίσους και με λεονταρισμούς ενθάρρυναν παρά αποθάρρυναν τους οπαδούς τους. Συνεπώς θεωρώ ότι σε ένα αποτελεσματικό δικαϊκό σύστημα (δεν μπορώ να ευελπιστώ ότι θα συμβεί στη χώρα μας) αυτές οι πράξεις θα καταλογίζονταν στους επικεφαλής ενός στρατιωτικού ή παραστρατιωτικού σώματος. Αναφερόμαστε σε διώξεις κατά αλλοδαπών και γενικά προσώπων με φυλετική διάκριση που θα μπορούσαν να εκληφθούν ως το τυποποιημένο στο δπδ "έγκλημα κατά της ανθρωπότητας" για το οποίο αρμοδιότητα σε μία χώρα μέλος του Καταστατικού της Ρώμης (Rome Statute) για το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης (ΔΠΔ), μπορούν να εκδικαστούν και εντός της χώρας με τις προβλέψεις του δπδ που περιγράφει ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας πράξεις, μεμονωμένα ή συνδυαστικά, που υλοποιήθηκαν ως μέρος (καλύπτει το ενδεχόμενο έναρξης και μη ολοκλήρωσης επιχείρησης) μίας ευρείας ή συστηματικής επίθεσης που κατευθυνόταν εν γνώσει των επιτιθέμενων εναντίον πολιτών (ΔΠΔ άρθρο 7):

(1) Δολοφονία ή με οποιοδήποτε τρόπο πρόκληση θανάτου πολιτών.

(2) Εξολόθρευση, με την έννοια της επιβολής συνθηκών που άμεσα ή έμμεσα εκτιμάται ότι θα οδηγήσουν στη φυσική εξόντωση πολιτών, κατ' αναλογία της Α3 παραπάνω.

…

(4) Εκτοπισμός ή βίαιη μετακίνηση πληθυσμών.

(5) Φυλάκιση ή άλλου είδους περιορισμός της φυσικής ελευθερίας.

….

(10) Διωγμός συγκεκριμένων πληθυσμιακών ομάδων, που περιγράφεται ως σκόπιμος και αυστηρός περιορισμός των θεμελιωδών δικαιωμάτων, αντίθετα με το διεθνές δίκαιο με μόνη αιτία την ταυτότητα της ομάδας.

….

(12) Επιβολή καθεστώτος φυλετικού διαχωρισμού (apartheid).

(13) Άλλες απάνθρωπες πράξεις. Με τη διάταξη αυτή το καταστατικό του ΔΠΔ επιδιώκει την διεύρυνση των ελεγχόμενων πράξεων προς την κατεύθυνση σε κάθε άλλης πράξης ανάλογης φύσης ή βαρύτητας με τις προαναφερθείσες προκειμένου να μην υπάρχει περίπτωση περιορισμένης ερμηνείας του καταστατικού που θα απέκλειε το χαρακτηρισμό πράξεων που έχουν ανάλογη με τις ανωτέρω βαρύτητα ως εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας.

…..

Περιπτώσεις ένοπλων συγκρούσεων, μη διεθνούς χαρακτήρα, στην επικράτεια κράτους σε σύγκρουση μεταξύ κυβερνητικών δυνάμεων και οργανωμένων ένοπλων ομάδων ή μεταξύ αυτών των ομάδων, για τις παρακάτω πράξεις: ηθελημένη επίθεση εναντίον πολιτών που δεν συμμετέχουν σε ένοπλη σύγκρουση… κλπ που δεν χρησιμοποιούνται για στρατιωτικούς σκοπούς, … τις προαναφερθείσες πράξεις σχετικές με εγκλήματα … στρατολόγηση παιδιών, εκτοπισμό πολιτών, ύπουλη δολοφονία ή τραυματισμό, διακήρυξη ότι δεν θα υπάρξουν επιζώντες, … καταστροφή και λεηλασία περιουσίας.

Παρότι η ευθύνη από την άμεση εκτέλεση ποινικά κολάσιμων πράξεων συνήθως συνδέεται με τους τελικούς αυτουργούς… που ηγούνται των επιχειρήσεων και δίνουν τις σχετικές εντολές, η φύση των ανωτέρω περιγραφέντων εγκλημάτων συνδέεται στενά με τη σχεδίασή τους. Υπό το πρίσμα αυτό, οι επιτελείς που συμμετέχουν στη σχεδίαση των επιχειρήσεων, είναι από νομικής άποψης άμεσοι αυτουργοί, και όχι απλώς ηθικοί αυτουργοί για εγκλήματα που άλλοι εκτελούν στο πεδίο της μάχης, διότι χωρίς την καθοριστική τους συμμετοχή στη φάση της σχεδίασης, η εκτέλεση των συγκεκριμένων διεθνών ποινικών εγκλημάτων δεν θα ήταν εφικτή…. 

Περισσότερα στο άρθρο μου : Ιωάννης Μανομενίδης, «Η επίδραση του νέου διεθνούς ποινικού δικαίου στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις», Αεροπορική Επιθεώρηση, ΥΑΕ, Αθήνα 2002, τ.67, σελ.92-111δημοσιευθείσα  http://www.haf.gr/el/articles/pdf/ae_67.pdf, που όταν το έγραφα προφανώς δεν ανέμενα ότι οι συνθήκες από την δράση ενός κόμματος εντός της χώρας μας θα μπορούσαν να αναχθούν στο διεθνές ποινικό δίκαιο, όμως εάν το εθνικό μας δίκαιο, εν πολλοίς αναποτελεσματικό, δεν εξυπηρετεί, το δπδ αποτελεί μετά την επικύρωση του από τη Βουλή (που έχει ήδη γίνει) το προβλέπει όχι μόνο για στρατιωτικούς διοικητές, αλλά και για όσους συμπεριφέρονται ως τέτοιοι απέναντι σε πολίτες, για ενέργειες όπως αυτές που αναφέρει ως άνω, το άρθρο 7, θεωρώ ότι ευχερώς μπορούν να υπαχθούν στο διεθνές ποινικό δίκαιο και η ηγεσία της ΧΑ να δικαστούν ως εγκληματίες κατά της ανθρωπότητας, ενδεχομένως και η Κυβέρνηση (συγκεκριμένοι Υπουργοί Προστασίας του Πολίτη) που έχουν σχεδιάσει με βάση τις συνθήκες του Δουβλίνου την εθνική μας ανταπόκριση, ενδεχομένως κι ανεχόμενοι στα επιτελεία και στις Μονάδες της ΕΛΑΣ στελεχών της ΧΑ που διείσδυσαν στις αρμόδιες υπηρεσίες, με τέτοιο τρόπο ώστε τελικώς εκτός από τις δολοφονίες και τους τραυματισμούς από τους παρακρατικούς ενόπλους, να επιβάλλεται η στέρηση της ελευθερίας ατόμων συγκεκριμένης φυλετικής προέλευσης με σκοπό τον εξαναγκασμό σε εκτοπισμό (αναφέρομαι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών).