Ιδού η Ρόδος, ιδού και το Πήδημα...

Όσοι εύκολα έβαλαν κατά των Βουλευτών που στήριζαν την κυβερνητική πολιτική, τώρα καλούνται να αποφασίσουν...


Προσωπικά θεωρώ ότι η εμμονή του Κυρίου Πρωθυπουργού να παραμείνει στην καρέκλα του, είναι προ πολλού λανθασμένη, καθώς καλώς ή κακώς, η κυβέρνηση, ακόμη κι αν θεωρηθεί επιτυχημένη για την μέχρι στιγμής διάσωση της χώρας, σε πολύ δύσκολες συνθήκες, δημοσιονομικές και κοινωνικές, όμως έχει αποτύχει να πείσει τον Ελληνικό λαό για την ορθότητα των θέσεων της. Θέσεις τις οποίες ούτε οι ίδιοι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ φαίνεται να στηρίζουν, καθώς στην πλειοψηφία τους δεν έχουν το θάρρος να βγουν στον πολίτη και να τις υποστηρίξουν, όπως αντίθετα έπραξε με σθένος η ανεξάρτητη πλέον βουλευτής Κυρία Ελσα Παπαδημητρίου. Ούτε έχουν το σθένος να άρουν την επιστοσύνη τους από την Κυβέρνηση που δεν υποστηρίζουν στην πράξη, κι όσοι φέρονται έτσι δεν αντιλαμβάνομαι για ποιο άλλο λόγο, πλην ιδιοτέλειας, το πράττουν.

Όμως υπό τις παρούσες συνθήκες, της πολιτικής άρνησης των κομμάτων για συνεργασία και παράλληλα κοινωνικής έκρηξης και του λαϊκισμού, η απόφαση του κυρίου Πρωθυπουργού να προσφύγει σε δημοψήφισμα, όσον αφορά την εφαρμογή του νέου πακέτου μέτρων, είναι μία αναγκαιότητα καθώς η στήριξη της Βουλής καθίσταται πλέον αμφίβολη, χωρίς να είναι σαφές εάν οφείλεται σε συνειδητή πολιτική διαφωνία, σε πολιτική σκοπιμότητα ή σε έλλειψη θάρρους υποστήριξης της υπόψη πολιτικής. Συνεπώς, η προσφυγή σε δημοψήφισμα αποτελεί έναν ευφυέστατο ελιγμό, που θέτει κάθε κατεργάρη στον πάγκο του. Όχι ότι θα πάρουμε τη σωστή απόφαση, αλλά σε τελική ανάλυση  όποια απόφαση και εάν πάρουμε, ακόμη και τη λανθασμένη, δική μας να είναι κι ενωμένοι θα την στηρίξουμε, ενώ σήμερα ακόμη κι αν υποτεθεί ότι σωστή είναι η κυβερνητική πολιτική, διχασμένοι την πολεμάμε. Επιτέλους, δεν χρειαζόμαστε καμία σωτηρία, παρά τη θέληση μας, και να υβρίζουμε το σωτήρα μας, πραγματικό ή επίδοξο. Είναι καιρός να πάρουμε την απόφαση με ευθύνη κι αν τυχόν λαθέψουμε, είτε γνωρίζοντας είτε παρασυρμένοι από λαϊκισμό, είτε για οποιοδήποτε άλλο λόγο, να πληρώσουμε για το δικό μας λάθος. Όπως κι αν η πλειοψηφία του λαού, με αίσθημα ευθύνης, δει στην ύστατη στιγμή την κυβερνητική πολιτική ως σωστή επιλογή, τότε πλέον όλοι όσοι φωνασκούν να σιωπήσουν και όλοι να στηρίξουμε ότι ο λαός αποφασίσει.  

Αν να ακούς αντέχεις την αλήθεια που εσύ είχες ειπωμένη

από πανούργους νοθευμένη ώστε παγίδα για τους άμυαλους να γίνει,

ή να θεωρείς όλα αυτά οπού 'χεις της ζωή σου αφιερώσει, τσακισμένα,

και πάλι ν' αρχινάς να τα στυλώνεις με εργαλεία σκουριασμένα,

.........................

Αν το μπορείς την ώρα που ο θυμός σου θέλει να ξεσπάσει να κρατηθείς νηφάλιος

και την γαλήνη σου την πρώτη να ξαναβρείς, δικιά σου τότε θα ' ναι η Γη

κι όλα εκείνα που κατέχει, και ό,τι αξίζει πιο πολύ-

Άντρας σωστός τότε θε να 'σαι, γιε μου!

Απόσπασμα από το ποίημα του Ρ.Κίπλινγκ