Προσωπικά δεν ανησυχώ για τις διαβουλεύσεις...

...είμαι προετοιμασμένος ψυχολογικά ότι δεν θα ευοδωθούν.

Το πιο επικίνδυνο όμως είναι που δεν κάνουμε, σε κυβερνητικό επίπεδο, πέρα από τις επιτροπές της Βουλής, κάτι ουσιαστικό στο εσωτερικό προς τη σωστή κατεύθυνση, ανεξάρτητα από τις διαβουλεύσεις.

1. Δηλαδή εάν είχαμε προσλάβει τους 300 εφοριακούς κι είχαμε συλλάβει την φοροδιαφυγή, θα έβλαπτε τις διαπραγματεύσεις;

Δεν εννοώ απλώς να πληρώναμε αργόμισθους, ή μόλις προσλαμβάνονταν να ανακάλυπταν ότι πρέπει να συνυπηρετήσουν με την σύζυγο τους στην Αθήνα ή να πάρουν άδεια κύησης ή ότι έχουν ανήλικο παιδί και χρειάζονται άδεια λοχείας...

2. Εάν είχαμε επιδοτήσει πέντε μισθούς σε 1.000 νέους να συστήσουν Κοινωνικούς Συνεταιρισμούς (ΚοινΣΕπ) βιολογικών προϊόντων και μία ΚοινΣΕπ εξαγωγής βιολογικών προϊόντων, με απόφοιτους Logistics ώστε να είχαμε εξαγωγές βιολογικών φρούτων και λαχανικών στη Γερμανία, θα έβλαπτε τις διαπραγματεύσεις;

Δεν εννοώ να δίναμε μισθούς σε αργόσχολους που δεν θα ξεκινούσαν ποτέ και ποτέ δεν θα τα αναζητούσαμε. Ούτε φυσικά θα περιμέναμε να πετύχουν όλοι. Όμως υπάρχουν θεωρώ πολλοί επιστήμονες που μπορούν να αξιολογήσουν την απόδοση και την προσπάθεια που θα επιδείξουν, ώστε όσοι θα προσπαθούσαν πραγματικά δεν θα τους τα ζητούσαμε τίποτα πίσω, όμως δύσκολα δεν θα παρήγαγαν και τίποτα ούτε για την εγχώρια κατανάλωση.

3. Εάν είχαμε επιστρατεύσει όλους τους άνεργους ή ημιαπασχολούμενους ιατρούς, να στελεχώσουν τα επαρχιακά νοσοκομεία και ιατρικά κέντρα στα νησιά, όπου έχουμε κύματα μεταναστών, για την πρόληψη και την υγιεινή την δική τους αλλά και την προστασία της υγείας γενικότερα, θα έβλαπτε τις διαπραγματεύσεις; (βλ. ΙωάννηΜανομενίδη και Γεωργίου Τσομπάνογλου, «Κήρυξη Πολέμου κατά της ΑνθρωπιστικήςΚρίσης», 4 Φεβ.2015, Διακλαδική Ολοκληρωμένη Εφοδιαστική Υποστήριξη http://jointstaffintegrdefloggr.blogspot.gr/2015/02/blog-post.html).

Δεν λέω να τους πληρώναμε για το τίποτα, ούτε να τους επιστρατεύαμε και να τους αποσπούσαμε στο 401ΓΣΝ ή στο 242ΓΝΑ στην Κατεχάκη. Δεν θα μπορούσαμε να προβάλουμε τις δαπάνες σε κάποιο πρόγραμμα της ΕΕ; Ακόμη κι αν δεν το πετυχαίναμε, τουλάχιστο θα ήταν μία συμβολή στην προστασία της υγείας μας, όπερ σημαίνει ότι θα είχαμε αποτρέψει κινδύνους υγείας που μπορεί από την αδράνεια μας να κοστίσουν πολύ περισσότερο στα δημόσια ταμεία μας. 

4. Δεν θα μπορούσαμε μήπως να υιοθετήσουμε αυστηρά και το πλαστικό χρήμα και την αυτόματη παρακράτηση του ΦΠΑ στην ηλεκτρονική συναλλαγή; Να απαλλάσσονταν κι οι επιχειρήσεις και οι ΔΟΥ από την περιττή γραφειοκρατία (και κόστος) ενώ παράλληλα θα είχε εκλείψει και η φοροδιαφυγή και η μη απόδοση του ΦΠΑ; Θα έβλαπτε τις διαπραγματεύσεις; (βλ. Ιωάννη Μανομενίδη, «Ηλεκτρονικά μέσα συναλλαγών ως μοχλός τοπικής ανάπτυξης και ωςμέσο αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής», Οικονομολόγος, 15 Μαρ.15, http://manomenecon.blogspot.gr/2015/03/m.html)

Παρότι συμφωνώ απόλυτα με την διαπραγματευτική συνέπεια της Κυβέρνησης (που πέντε μήνες μετά είναι σαφές ότι δεν είναι διαφορετικός ο Βαρουφάκης, ο Τσαακαλώτος ή ο Τσίπρας, παρά στελέχη στην υλοποίηση του ίδιου σχεδίου) και τη μεθοδικότητα της Προέδρου της Βουλής που συγκεντρώνει τα αναγκαία στοιχεία για όλες τις κρίσιμες υποθέσεις (ώστε έχουν σκυλιάσει όλοι εναντίον της), δεν μπορώ παρά να διαπιστώσω και την γενικότερη αδράνεια της Κυβέρνησης σε όλους τους άλλους τομείς.

Πολλά θα μπορούσαμε να κάνουμε και πολύ φοβάμαι ότι όταν θα φανεί ότι δεν θα υπογραφεί καμία συμφωνία, θα είναι πολύ δύσκολο να βρούμε το σχέδιο και ποιος θα το συντάξει όταν δεν το έκανε πέντε μήνες τώρα; Διότι ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σκοπό να υποχωρήσει (απλώς εθελοτυφλεί γιατί δεν μπορεί να οραματιστεί κυβερνητική δράση χωρίς την στήριξη της ΕΕ), ούτε οι δανειστές έχουν σκοπό να υποχωρήσουν και να ανοίξουν για πολλές χώρες, με πρώτη την Ελλάδα, ένα δρόμο διάλυσης της Ευρωτράπεζας των χρηματιστηριακών συμφερόντων... Πολλώ δε μάλλον που μία συμφωνία πρέπει να περάσει από τόσα πολλά κοινοβούλια που τόσο καιρό βομβαρδίζονται από δυσφημιστικές διαδόσεις σε βάρος της χώρας μας, χωρίς να υπάρχει κι ένα αποτέλεσμα στο εσωτερικό μέτωπο, όπως θα μπορούσαμε να είχαμε πετύχει.